Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Lidia Kopczyńska
Protokolant:	stażysta Patryk Burdecki

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 r. w Ciechanowie

sprawy z powództwa

(...)

przeciwko

S. (...) w C.

o zapłatę

orzeka:

1.  zasądza od S. (...) w C. na rzecz powoda (...) kwotę 10.247,07 zł (dziesięć tysięcy dwieście czterdzieści siedem złotych siedem groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty

2.  zasądza od S. (...) w C. na rzecz powoda (...) kwotę 3.572,29 zł (trzy tysiące pięćset siedemdziesiąt dwa złote dwadzieścia dziewięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 724/15

UZASADNIENIE

Powód (...), reprezentowany przez radcę prawnego P. T., w pozwie złożonym w dniu 1 sierpnia 2014 r. do Sądu Rejonowego w Płocku wnosił o orzeczenie nakazem zapłaty obowiązku zapłaty na jego rzecz od pozwanego S. (...) w C. kwoty 10.247,07 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Ponadto powód wnosił o zasądzenie kosztów procesu według spisu kosztów.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawarł z pozwanym w dniu 3 kwietnia 2012 r. umowę dostawy nr AT- (...), której przedmiotem były materiały dla bloku operacyjnego. Wyroby medyczne, a także ich poszczególne ceny zostały szczegółowo opisane w formularzu asortymentowo-cenowym stanowiącym załącznik do umowy. Umowa była realizowana na podstawie cząstkowych zamówień składanych przez pozwanego.

W dniu 20 kwietnia 2012 r. umowę dostawy nr AT- (...), której przedmiotem były materiały dla bloku operacyjnego. Wyroby medyczne, a także ich poszczególne ceny zostały szczegółowo opisane w formularzu asortymentowo-cenowym stanowiącym załącznik do umowy. Umowa była realizowana na podstawie cząstkowych zamówień składanych przez pozwanego.

Od 20 kwietnia 2012 r. do 13 grudnia 2013 r. pozwany złożył powodowi dwadzieścia dwa zamówienia, których wartość stanowiła kwotę dochodzoną pozwem, powiększona o odsetki ustawowe skapitalizowane na dzień wniesienia powództwa.

Z tytułu dostawy powódka obciążyła pozwanego fakturami VAT z terminem płatności 30 dni od daty wystawienia poszczególnych faktur:

- faktura VAT nr (...) z dnia 20 kwietnia 2012 r. na kwotę 518,40 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 80 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 87,60 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 87,60 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 17 lipca 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 8 listopada 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 listopada 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 listopada 2012 r. na kwotę 192 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 27 grudnia 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 21 sierpnia 2013 r. na kwotę 851,04 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 22 sierpnia 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 11 września 2013 r. na kwotę 425,52 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 13 września 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 października 2013 r. na kwotę 138,24 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 października 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 25 listopada 2013 r. na kwotę 425,52 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 25 listopada 2013 r. na kwotę 69,12 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 25 listopada 2013 r. na kwotę 94,61 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 grudnia 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 13 grudnia 2013 r. na kwotę 559,87 zł .

Powód wykonał zobowiązanie polegające na wytworzeniu oraz dostarczeniu pozwanemu w/w rzeczy. Pozwany nie zgłaszał zastrzeżeń co do jakości oraz formy i sposobu zapłaty. Wzywany do dobrowolnej zapłaty, nie negując zasadności roszczeń, dotychczas nie zapłacił należności i dlatego powód wystąpił z niniejszym pozwem. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się należność główna w wysokości 8879,40 zł oraz odsetki ustawowe w wysokości 1378,45 zł, z których powód dochodzi kwoty 1368,45 zł, liczone od dnia wymagalności roszczenia do dnia wniesienia pozwu.

Zarządzeniem z dnia 18 września 2014 r. stwierdzono brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym (zarządzenie – k. 100 akt).

W dniu 14 listopada 2014 r. pozwany S. (...) w C. złożył odpowiedź na pozew.

Pozwany w odpowiedzi podniósł brak właściwości miejscowej Sądu. Ponadto pozwany przyznał, że zawarł z powodem umowę o dostarczenie produktów medycznych. Nie kwestionował również wysokości dochodzonego pozwem roszczenia. Uznając roszczenie co do zasady, pozwany wnosił o rozłożenie należności na 4 miesięczne raty oraz o nieobciążanie kosztami procesu ze względu na znaczne zadłużenie szpitala. Ponadto pozwany proponował zawarcie ugody przed sądem (odpowiedź na pozew k. 78-80 akt).

Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2015 r. Sąd Rejonowy w Płocku uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał Sądowi rejonowemu w Ciechanowie według właściwości (postanowienie k. 99 akt).

Pismem złożonym na rozprawie powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko wyrażone w pozwie. Zaproponował zawarcie ugody sądowej. (załącznik k. 112-113 akt).

Do zawarcia ugody nie doszło, gdyż na termin rozprawy nie stawił się pełnomocnik pozwanej (protokół k. 114 akt).

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł z pozwanym S. (...) w (...) umowy - w dniu 3 kwietnia 2012 r. umowę dostawy nr AT- (...), i w dniu 20 kwietnia 2012 r. umowę dostawy nr AT- (...). Przedmiotem umów były materiały dla bloku operacyjnego. Wyroby medyczne, a także ich poszczególne ceny zostały szczegółowo opisane w formularzu asortymentowo-cenowym stanowiącym załączniki do umów. Umowy były realizowane na podstawie cząstkowych zamówień składanych przez pozwanego. W § 4 ust 1 umów strony ustaliły, że zamawiający szpital zapłaci za dostarczony mu towar w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury VAT (d owód: odpis z KRS pozwanego k. 14-15 akt, dowód rejestracji powoda k. 39-45 akt, poświadczona kserokopia umów wraz z załącznikami k. 46-51 akt).

Od 20 kwietnia 2012 r. do 13 grudnia 2013 r. pozwany złożył powodowi dwadzieścia dwa zamówienia. Powód dostarczył towar zgodnie z umowami. Z tychże tytułów powód obciążył pozwanego fakturami VAT z terminem płatności 30 dni od daty wystawienia poszczególnych faktur:

- faktura VAT nr (...) z dnia 20 kwietnia 2012 r. na kwotę 518,40 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 80 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 87,60 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 lipca 2012 r. na kwotę 87,60 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 17 lipca 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 8 listopada 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 listopada 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 listopada 2012 r. na kwotę 192 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 27 grudnia 2012 r. na kwotę 518,40 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 21 sierpnia 2013 r. na kwotę 851,04 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 22 sierpnia 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 11 września 2013 r. na kwotę 425,52 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 13 września 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 października 2013 r. na kwotę 138,24 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 9 października 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 25 listopada 2013 r. na kwotę 425,52 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 25 listopada 2013 r. na kwotę 69,12 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 25 listopada 2013 r. na kwotę 94,61 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2 grudnia 2013 r. na kwotę 559,87 zł ,

- faktura VAT nr (...) z dnia 13 grudnia 2013 r. na kwotę 559,87 zł .

(dowód: poświadczone kserokopie faktur VAT k. 52-73 akt).

Pozwany nie zgłaszał zastrzeżeń co do jakości oraz formy i sposobu zapłaty. Wzywany do dobrowolnej zapłaty, nie negując zasadności roszczeń, dotychczas nie zapłacił należności (bezsporne)

W związku z powyższym powód skapitalizował odsetki od tych należności według stanu na dzień 1 sierpnia 2015 r. i naliczył z tego tytułu kwotę 1368,45 zł.

(bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, a w szczególności: pozwu k. 79 akt, odpowiedzi na pozew k. 78-80 akt, odpisu z KRS pozwanego k. 14-15, 87 akt, dowodu rejestracji powoda k. 39-45 akt, poświadczonej kserokopii umów wraz z załącznikami k. 46-51 akt, poświadczonych kserokopii faktur VAT k. 52-73 akt, kserokopii bilansu k. 82-87 akt.

Sąd jako wiarygodne ocenił dokumenty, gdyż ich prawdziwość nie budzi wątpliwości i żadna ze stron w toku procesu ich nie kwestionowała.

Pozwany nie kwestionował wysokości należności dochodzonej pozwem oraz faktu, iż dotychczas kwota dochodzona pozwem nie została przez niego zapłacona. Pozwany wnosił tylko o rozłożenie należności na raty ze względu na swoją trudną sytuację majątkową.

W tej sytuacji Sąd uwzględnił wszystkie dokumenty dołączone do pozwu i złożone przez strony. Przedłożone dokumenty rzeczywiście były sporządzone, a w ich treść nie ingerowano, nie były przerabiane. Sąd uznał, iż dołączone dokumenty stanowią uzupełnienie dowodów stanowiących załącznik do pozwu i dlatego mogą stanowić podstawę do wydania w sprawie rozstrzygnięcia.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powoda zasługuje w całości na uwzględnienie.

Strony postępowania łączyły umowy dostawy. Zgodnie z art. 605 k.c. przez umowę dostawy dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczania częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny.

W niniejszej sprawie wykonując umowę powód wytworzył rzeczy i dostarczył je pozwanemu S. (...) w C.. Przedmiotem umowy były – materiały dla bloku operacyjnego. Z tytułu dostawy powód obciążył pozwanego fakturami VAT z terminem płatności 30 dni od daty wystawienia poszczególnych faktur. Pozwany nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń do wystawionych faktur. S. (...) w C. nie spłacił należności w terminach wynikających z zaaprobowanych przez siebie faktur.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 605 k.c., należało zasądzić należność główną zgodnie z fakturami wystawionymi przez powoda.

Jak wynika z art. 476 zd. 1 k.c., dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Zgodnie zaś z art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

W niniejszej sprawie termin zapłaty należności upływał w terminie 30 dni od daty wystawienia poszczególnych faktur. Strony w § 6 pkt 7 umów postanowiły, iż w przypadku niedotrzymania terminu płatności Wykonawca (powódka) może naliczyć odsetki z tytułu zwłoki w wysokości ustawowej.

Skoro pozwany nie uiścił należności w terminie płatności, od dnia następnego należą się wierzycielowi odsetki ustawowe - zgodnie z art. 359 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c.

Żądanie zasądzenia kolejnych zaś odsetek od kwoty kapitału oraz odsetek ustawowych naliczonych od dnia wymagalności faktur do dnia 1 sierpnia 2015 r. znajduje podstawę w art. 482 § 1 k.c., który to brzmi od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

Powód w sprawie niniejszej pozew wniósł w dniu 1 sierpnia 2015 r. i od tego dnia żądał odsetek ustawowych .

Wobec powyższego, mając na uwadze treść art. 481 k.c. i art. 482 § 1 k.c., Sąd zasądził dochodzoną pozwem należność w wysokości 10247,07 zł, na którą to składają się: kwota 8879,40 zł należności głównej i kwota 1368,45 zł skapitalizowanych odsetek, z dalszymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa tj. od 1 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty, o czym Sąd orzekł w pkt I wyroku.

W treści wyroku Sąd nie zamieścił odrębnego punktu odnośnie oddalenia wniosku pozwanego o rozłożenie należności na raty, mając na uwadze stanowisko wyrażane w doktrynie. Odmowa rozłożenia świadczenia na raty albo wyznaczenia terminu do spełnienia świadczenia nie wymaga odrębnego orzeczenia w sentencji wyroku, lecz powinna być umotywowana w uzasadnieniu (K. Piasecki (w:) Kodeks postępowania cywilnego..., t. 1, red. K. Piasecki, s. 1504, Przemysław Telenga (w;) Komentarz aktualizowany do Kodeksu postępowania cywilnego).

Sąd nie uznał za zasadne rozłożenie zasądzonej należności na raty. Możliwość taka wynika z art. 320 k.p.c., zgodnie z którym w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przesłanką do rozłożenia świadczenia na raty jest pozytywna prognoza odnośnie spłaty, bowiem celem uregulowania z art. 320 k.p.c. jest zapewnienie dłużnikowi możliwości spłaty zadłużenia. W niniejszej sprawie Szpital nie przedstawił żadnego planu zracjonalizowania działalności leczniczej i nie daje rękojmi poprawy swojej sytuacji finansowej na tyle aby możliwe było regulowanie w terminie płatności. Fakt prowadzenia przez pozwanego działalności o charakterze publicznym, która nie jest oparta o zysk, nie jest jednoznaczny z tym, iż w niniejszej sprawie zachodzą szczególne okoliczności, o których mowa w art. 320 k.p.c. Ponadto należy wskazać, iż od chwili wytoczenia powództwa pozwany nie zapłacił nawet w części należności dochodzonych pozwem. Taka postawa pozwanego również wskazuje na to, że należność rozłożona na zadeklarowane przez pozwanego raty nie będzie przez niego spłacana w przyszłości w ratach. W tej sytuacji, ze względu na dotychczasową postawię pozwanego, Sąd uznał za niecelowe rozłożenie należności na raty.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt II wyroku, zgodnie z zasadą wyrażoną w trybie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. zasądzając je w kwocie wynikającej ze spisu kosztów k. 109 akt.

Z tych względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)