Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Lidia Grzelak

Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Wojciechowska

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2024 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Finanse Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T.

przeciwko M. M.

o zapłatę 597,40 zł

I zasądza od pozwanej M. M. na rzecz powoda (...) Finanse Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. kwotę 597,40 zł ( pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści groszy ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 czerwca 2023 r. do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanej M. M. na rzecz powoda (...) Finanse Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. kwotę 387,00 zł ( trzysta osiemdziesiąt siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym 287,00 zł ( dwieście osiemdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia Lidia Grzelak

Sygn. akt I C 45/24

UZASADNIENIE

Powód (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. wnosiła o zasądzenie od pozwanej M. M. kwoty 597,40 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, tj. od dnia 28 czerwca 2023 r. do dnia zapłaty. Wnosił ponadto o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Nakazem zapłaty z dnia 21 września 2023 r. wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc 750/23 Sąd uwzględnił roszczenie powoda w całości.

Pozwana M. M. w ustawowym terminie wnosiła sprzeciw od wskazanego nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa. Wnosiła ponadto o zasądzenie na swoją rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana zakwestionowała zawarcie umowy pożyczki, jak też wysokość wierzytelności.

W toku procesu strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. zasługuje na uwzględnienie w całości.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że niniejsza sprawa z powództwa (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. przeciwko pozwanej M. M. rozpoznawana jest w postępowaniu uproszczonym. Wartość przedmiotu sporu nie przekracza czterech tysięcy złotych. Stosownie do art. 505 ⁸ § 4 kpc, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, uzasadnienie wyroku ogranicza się do podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Od uznania sądu opartego na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy zależy rozszerzenie tego uzasadnienia o pozostałą treść określoną w art. 327 ¹ § 1 ( kpc ).

Zgodnie z art. 720 § 1 kc, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej ilości.

W ocenie Sądu, brak jest podstaw do kwestionowania zawarcia przez strony za pośrednictwem platformy internetowej umowy pożyczki. Umowa taka z oczywistych względów zawarta jest bez jednoczesnej obecności obu stron; zarówno przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, jak też ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, dopuszczają taki sposób zawarcia umowy. Powód dysponował szczegółowymi danymi osobowymi pozwanej M. M. takimi jak adres zamieszkania, numer PESEL, numer dowodu osobistego, adres mailowy i jej numer rachunku bankowego co wskazuje, że powód wszedł w posiadanie tych danych, uzyskując je od pozwanej, a nie w jakiś inny sposób. Brak podpisów na umowie zawieranej poprzez platformę internetową nie świadczy o tym, że umowa jest nieważna. Powód przedstawił nie tylko wydruk umowy pożyczki, ale również wniosek o pożyczkę w systemie C., formularz informacyjny oraz potwierdzenie wykonania transakcji, jak też wydruk korespondencji e-mail pomiędzy stronami. Bez zarejestrowania się przez pozwaną M. M. na stronie internetowej obsługiwanej przez (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. dla potrzeb udzielania pożyczek powód nie dysponowałby szczegółowymi danymi pozwanej M. M. wskazanymi powyżej. Podkreślić należy, że pozwana M. M. nie wykazała, by powód wszedł w posiadanie jej danych osobowych w sposób sprzeczny z prawem. Powód dokonał weryfikacji rachunku bankowego pożyczkobiorcy, a dopiero w dalszej kolejności ustalono warunki umowy i sporządzono umowę pożyczki, a wreszcie wypłacono środki pieniężne pozwanej M. M. na wskazany przez nią numer rachunku bankowego. Numer rachunku bankowego, na który powód przelał kwotę pożyczki pokrywa się z numerem rachunku bankowego, który wskazała pozwana we wniosku, i z którego dokonano opłaty weryfikacyjnej 1,00 zł.

Pozwana M. M., pomimo wezwania, nie przedstawiła wyciągu z rachunku bankowego nr (...). rachunku, na który przelano kwotę pożyczki czy też zaświadczenia banku, że nie jest ( nie była w dacie zawierania umowy ) posiadaczem rachunku bankowego o wskazanym powyżej numerze.

W ocenie Sądu, okoliczności sprawy wskazują, że w dniu 14 lutego 2023 r. powód (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. oraz pozwana M. M. zawarli za pomocą środków porozumienia się na odległość umowę pożyczki gotówkowej. Wysokość pożyczki wynosiła 2233,84 zł, w tym całkowita kwota pożyczki – 2000,00 zł. Pożyczka została udzielona na okres od 14 lutego 2023 r. do 17 kwietnia 2023 r. Pozwana M. M. zobowiązała się zwrócić kwotę 2286,07 zł stanowiącą sumę całkowitej kwoty pożyczki oraz całkowitego kosztu pożyczki, w tym 52,23 zł - odsetki oraz 233,84 zł – prowizja. Spłata miała nastąpić w dwóch ratach miesięcznych: pierwsza w wysokości 1142,62 zł ( w terminie do 17 marca 2023 r. ) oraz druga w wysokości 1143,45 zł ( w terminie do 17 kwietnia 2023 r. ). Na wypadek niespłacenia pożyczki w terminie strony zastrzegły prawo pożyczkodawcy do żądania zapłaty odsetek za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie uregulowanych w art. 481 § 2 kc.

Podkreślić należy, że pozwana M. M. nie zaprzeczyła twierdzeniom powoda, że do czasu wytoczenia powództwa spłaciła znaczną część pożyczki tj. łącznie kwotę 1738,04 zł, w tym 1656,59 zł – kapitał, 52,23 zł – odsetki kapitałowe, 29,22 zł – odsetki umowne za opóźnienie.

Na kwotę dochodzą pozwem składają się: 577,25 zł – kapitał pożyczki, 20,15 zł – skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie.

Bezspornym jest w niniejszej sprawie, że powód (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. udzielił przedmiotowej pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a pozwana M. M. działała przy zawarciu umowy jako konsument w rozumieniu art. 22 ¹ kc; czynność dokonana przez pozwaną nie była bowiem związana bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Posiadanie przez pozwaną statusu konsumenta nie było zresztą kwestionowane przez żadną ze stron postępowania. Z tych względów, jak wskazano powyżej, do umowy mają zastosowanie również przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, zgodnie z którymi, przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę, na podstawie której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki ( art. 1 i 3 cyt. ustawy ).

Z uwagi na częściową spłatę przez pozwaną M. M. zadłużenia z tytułu zawartej umowy pożyczki przed wytoczeniem powództwa, Sąd zasądził od niej na rzecz powoda (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. kwotę 597,40 zł tytułem kapitału oraz skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie do dnia wytoczenia powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj. od dnia 28 czerwca 2023 r. do dnia zapłaty.

Odnosząc się do zarzutu pozwanej M. M. w zakresie abuzywnych postanowień umowy odnoszących się wprost do całkowitego kosztu kredytu obejmującego prowizję za udzielenie pożyczki, wskazać należy, że zarzut ten jest bezpodstawny i nie zasługuje na uwzględnienie. Przepisy prawa nie zabraniają naliczania kosztów udzielenia pożyczki, co jest powszechne w instytucjach zajmujących się udzielaniem pożyczek i taka praktyka nie stanowi próby obejścia przepisów prawa. Umowa pożyczki ma charakter odpłatny. Ustanowienie prowizji jest więc – co do zasady - zgodne z przepisami prawa. Powód, co bezsporne, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek i udostępnił pozwanej środki finansowe na określony okres czasu. Pożyczkodawcy przysługuje zatem prowizja, która ma stanowić dla pożyczkodawcy wynagrodzenie za koszty związane z umową. Wysokość naliczonych z tytułu umowy pożyczki opłat pozwana M. M. zaakceptowała zawierając umowę, która w tym zakresie została sformułowana w sposób nie budzący wątpliwości. Koszty te zostały wskazane w umowie wprost, a nie jako np. sumę bądź iloczyn niedookreślonych składników. Jeżeli pozwana miała wątpliwości co do warunków umowy mogła przed jej zawarciem zasięgnąć porady profesjonalisty; mogła również odstąpić od umowy. Tym niemniej, nie sposób przyjąć, że kwota prowizji była zawyżona. Jak wskazano powyżej, prowizja wynosiła 233,84 tj. 11 % całkowitej kwoty pożyczki.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc, który stanowi, iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwana M. M. przegrała proces w całości, zatem zobowiązana jest zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu w kwocie 387,00 zł. Na kwotę powyższą składają się 100,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu oraz 287,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika powoda Sąd ustalił na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radów prawnych z uwzględnieniem wskazanej wartości przedmiotu sporu.