Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

UZASADNIENIE

Powódka M. T. wnosił o zasądzenie od pozwanego Gminy Miejskiej C. kwoty 17529,46 zł, w tym 15344,96 zł tytułem odszkodowania, 184,50 zł tytułem kosztów holowania oraz 2000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za utrudnienia powstałe w związku z unieruchomieniem pojazdu, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 czerwca 2019 r. do dnia zapłaty. Ponadto wnosiła o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany Gmina Miejska C. wnosił oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany Gmina Miejska C. wnosił ponadto o zawiadomienie ubezpieczyciela (...) S.A. w W. V. (...) o toczącym się postępowaniu.

(...) S.A. w W. V. (...) nie zgłosił przystąpienia do niniejszego procesu w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej.

W toku sprawy strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. T. jest właścicielem pojazdu mechanicznego marki B. nr rej. (...). Pojazd znajduje się w posiadaniu jej syna J. T. ( bezsporne ).

W dniu 8 czerwca 2019 r., około godziny 23:44, w C. na ul. (...) pojazdem tym kierował P. D. (1), kolega J. T., który zajmował miejsce pasażera obok kierowcy. P. D. (1) jechał z prędkością ponad 70 km/h. Samochód prawym tylnym kołem najechał na uszkodzony właz do studzienki kanalizacyjnej. Zdarzenie zauważył S. S., który jechał tą samą trasą chwilę wcześniej. Odczuł uderzenie w podwozie swojego pojazdu i zawrócił, aby sprawdzić co się stało. Wtedy na studzienkę najechał pojazd kierowany przez P. D. (1). Po najechaniu na studzienkę pojazd marki B. przemieszczał się złożonym torem pojazdu wzdłuż jezdni, z obrotem wokół własnej osi w lewo względem osi pionowej pojazdu. Pojazd M. T. został odholowany do miejsca jej zamieszkania. Miejsce zdarzenia zostało zabezpieczone przez Zakład (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w C.. Stwierdzono uszkodzenie studzienki kanalizacji deszczowej w postaci pęknięcia pierścienia oraz rys na betonowej pokrywie włazu. Wymiana studzienki objęła pokrywę i pierścień ( notatka informacyjna k. 9, notatnik służbowy k. 258 – 264, faktura k. 17, notatka służbowa k. 144, raport doraźny wraz z dokumentacją fotograficzną k. 167, zdjęcia k. 268 – 281, dokumentacja wymiany włazu do studzienki k. 290 – 306, zeznania świadków Z. G. k. 245, E. A. k. 245 – 247, R. L. k. 247, S. S. k. 249 – 250, P. D. (1) k. 250, J. T. k. 250 – 251, P. T. k. 251 – 252, P. B. k. 344, opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadku drogowego oraz wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych mgr inż. Z. K. k. 355 – 413, 472 – 478, 494 - 497 ).

W dniu 8 czerwca 2019 r. przejrzystość powietrza była dobra. Ul. (...) jest prawidłowo oświetlona. Kierowca pojazdu marki B. przy włączonych światłach mijania miał możliwość dostrzeżenia i rozpoznania na jezdni nieprawidłowo leżącej pokrywy studzienki z odległości około 25 – 30 metrów. Pojazd wyposażony jest w reflektory o wysokich właściwościach świetlnych. Pokrywa włazu wystająca ponad poziom jezdni powinna być zauważona przez kierowcę pojazdu przy uważnej obserwacji przedpola jazdy. P. D. (1) podjął manewr obronny w postaci próby ominięcia przeszkody z lewej strony, na co wskazuje tor jazdy pojazdu. Nie doszło do najechania na otwór studzienki lub jej pokrywę prawym przednim kołem, a jedynie kołem tylnym prawym kierowanego przez niego pojazdu. Manewr ten nie był skuteczny z uwagi na nadmierną prędkość pojazdu, przekraczającą 70 km/h. Do ominięcia przeszkody doszłoby przy poruszaniu się pojazdu z prędkością dozwoloną na tym odcinku drogi tj. 40 km/h. Uszkodzenia pojazdu wskazują, że powstały w wyniku wpadnięcia koła w otwór studzienki a nie najechanie na jej pokrywę ( informacja Powiatowego Zarządu Dróg w C. k. 505, opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadku drogowego oraz wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych mgr inż. Z. K. k. 355 – 413, 472 – 478, 494 - 497 ).

Ulica (...) w C. jest drogą gminną, pozostaje w zarządzie Gminy Miejskiej C.. Bezpośrednio zarząd ten wykonywany jest przez Wydział (...) Miejskiej i Utrzymania Infrastruktury Drogowej Urzędu Miasta C.. W związku z wykonywaniem zarządu dokonywane są systematyczne przeglądy dróg gminnych, w tym również ul. (...). Celem tych kontroli jest ocena stanu bezpieczeństwa drogi, w tym m.in. uszkodzeń nawierzchni, pokryw studzienek, oznakowania. Podczas objazdu w dniu 30 maja 2019 r. nie stwierdzono nieprawidłowości na ul. (...) mających wpływ na bezpieczeństwo użytkowników drogi. Droga została wybudowana w ramach zadania inwestycyjnego „Poprawa regionalnego systemu transportowego przez budowę w C. pętli łączącej drogi krajowe nr (...), drogi wojewódzkie nr (...) oraz siedem dróg powiatowych. Inwestycja została zakończona w 2015 r. i do 29 lipca 2018 r. objęta była gwarancją należytego wykonania robót ( protokół okresowej kontroli drogi k. 55, notatki z objazdów dróg gminnych k. 57, 58, 177, zdjęcia k. 268 – 271, ewidencja wyjść służbowych k. 307 – 331, lista obecności k. 332 – 338, specyfikacja włazu k. 339, zeznania świadków E. A. k. 245 – 247, K. K. k. 247 – 248, K. M. k. 248 – 249, P. B. k. 344, P. S. k. 344 - 345 ).

Koszt naprawy pojazdu B. według technologii naprawy pojazdu określonej przez jego producenta oraz przy użyciu oryginalnych części zamiennych wynosi 21112,51 zł przy przyjęciu stawki robocizny 100 zł/rhb, zaś przy użyciu zamienników części oryginalnych – 15102,62 zł. Wartość rynkowa pojazdu wynosiła 17800,00 zł ( opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadku drogowego oraz wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych mgr inż. Z. K. k. 355 – 413, 472 – 478, 494 - 497 ).

Zarządca drogi Gmina Miejska C. posiada ubezpieczenie OC w (...) S.A. V. (...) w W. ( bezsporne ).

Decyzją z dnia 12 lipca 2019 r. ubezpieczyciel (...) S.A. V. (...) w W. odmówił M. T. wypłaty odszkodowania w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 8 czerwca 2019 r. ( bezsporne ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt szkody ( k. 144 – 236 ), zgromadzonych w sprawie dokumentów, a w szczególności: notatki informacyjnej ( k. 9 ), notatnika służbowego ( k. 258 – 264 ), faktury ( k. 17 ), notatki służbowej ( k. 144 ), raportu doraźnego wraz z dokumentacją fotograficzną ( k. 167 ), zdjęć ( k. 268 – 281 ), dokumentacji wymiany włazu do studzienki ( k. 290 – 306 ), informacji Powiatowego Zarządu Dróg w C.( k. 505 ), protokołu okresowej kontroli drogi ( k. 55 ), notatek z objazdów dróg gminnych ( k. 57, 58, 177 ), ewidencji wyjść służbowych ( k. 307 – 331 ), listy obecności ( k. 332 – 338 ), specyfikacji włazu ( k. 339 ), zeznań świadków Z. G. ( k. 245 ), E. A. ( k. 245 – 247 ), R. L. ( k. 247 ), S. S. ( k. 249 – 250 ), P. D. (1) ( k. 250 ), J. T. ( k. 250 – 251 ), P. T. ( k. 251 – 252 ), P. B. ( k. 344 ), K. K. ( k. 247 – 248 ), K. M. ( k. 248 – 249 ) , P. S. ( k. 344 – 345 ) oraz opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadku drogowego oraz wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych mgr inż. Z. K. ( k. 355 – 413, 472 – 478, 494 - 497 ).

Powyższe dowody są w pełni wiarygodne, żadna ze stron nie kwestionowała ich mocy dowodowej. Stanowią spójną i logiczną całość. Wskazać należy, że w niniejszej sprawie stan faktyczny w zakresie okoliczności zdarzenia wywołującego powstanie szkody w dniu 8 czerwca 2019 r. na drodze gminnej – ul. (...) w C. co do zasady nie był sporny pomiędzy stronami. Niewątpliwie, do uszkodzenia pojazdu stanowiącego własność powódki M. T. doszło wskutek najechania przez pojazd marki B., kierowany przez P. D. (2), prawym tylnym kołem na otwartą studzienkę kanalizacyjną. Okoliczności sprawy nie pozwalają na ustalenie w jakiej w chwili zdarzenia pozycji znajdowała się pokrywa włazu studzienki, jednakże uszkodzenia pojazdu, jak wynika z opinii biegłego sądowego wskazują, że prawe tylne koło pojazdy wpadło w otwór studzienki.

Spór w niniejszej sprawie w pierwszej kolejności dotyczył podstawy odpowiedzialności pozwanego Gminy Miejskiej C. za doznaną przez powódkę M. T. w związku z tym zdarzeniem szkodę. W tym sensie problem wysokości odszkodowania i zadośćuczynienia, których domaga się powódka M. T., ma charakter wtórny.

Szczególne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadku drogowego oraz wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych mgr inż. Z. K.. Podkreślić należy, że opinia biegłego sądowego ma charakter jedynie pomocniczy, porównawczy. Opinia została sporządzona w sposób rzetelny, prawidłowy, wyczerpujący, a nadto zgodnie z postawioną tezą postanowienia dowodowego. Biegły sądowy sporządził opinię, wykorzystując zebrany materiał dowodowy, w tym dokumentację fotograficzną, oraz własną wiedzę. Niewątpliwie opinia stanowi tylko pomoc dla sądu i - jak wielokrotnie było wyjaśniane w orzecznictwie i doktrynie - nie może zastąpić ani ustaleń faktycznych ani decydować o spełnieniu przesłanek prawnych. Zadaniem biegłego zasadniczo nie jest poszukiwanie dowodów i okoliczności mających uzasadniać argumentację stron procesu, lecz dokonanie oceny przedstawionego materiału z perspektywy posiadanej wiedzy naukowej, technicznej lub branżowej i przedstawienie sądowi danych ( wniosków ) umożliwiających poczynienie właściwych ustaleń faktycznych i właściwą ocenę prawną znaczenia zdarzeń, z których strony wywodzą swoje racje. Opinia biegłego, zgodnie z art. 278 kpc, służy stworzeniu sądowi możliwość prawidłowej oceny materiału procesowego w wypadkach, kiedy ocena ta wymaga wiadomości specjalnych tj. wiedzy wykraczającej poza objętą zakresem wiedzy powszechnej.

Jak wynika z opinii biegłego sądowego mgr inż. Z. K., którą Sąd w całości podziela, przyczyną zdarzenia drogowego z dnia 8 czerwca 2019 r. była nadmierna prędkość pojazdu marki B., stanowiącego własność powódki M. T.. Pojazd poruszał się z prędkością przekraczającą 70 km/h, a zatem prawie dwukrotnie przekraczającą prędkość dopuszczalną na tym odcinku drogi gminnej. Kierowca pojazdu podjął próbę ominięcia przeszkody z lewej strony, jednakże z uwagi na prędkość pojazdu, manewr ten był skuteczny jedynie częściowo - prawe tylne koło pojazdu wpadło w otwór studzienki; uszkodzenia pojazdu i ślady znoszenia na jezdni odpowiadają takiemu przebiegowi zdarzenia. Z tych względów Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka P. D. (1), kierowcy pojazdu, co do prędkości z jaką poruszał się kierowany przez niego pojazd tj. 40 km/h ( prędkość dopuszczalna ). Wskazać należy, że nawet przy prędkości wyższej tj. 50 km/h i prawidłowej obserwacji przedpola jazdy, kierowca miał możliwość zahamowania przed przeszkodą lub skutecznego ominięcia przeszkody.

Z tych względów Sąd pominął rozważania w zakresie ustalenia czy zarządca drogi prawidłowo wykonał swoje obowiązki w zakresie utrzymania drogi czy też prawidłowości zastosowanych na ul. (...) w C. włazów.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Tym samym, to powódka M. T., zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 kc, jako poszkodowana, która dochodzi odszkodowania i zadośćuczynienia, w razie wystąpienia szkody musi wykazać wystąpienie łącznie następujących przesłanek: zaistnienie szkody, szkoda musi być spowodowana działaniem lub zaniechaniem, z którym ustawa wiąże obowiązek odszkodowawczy, pomiędzy szkodą a działaniem lub zaniechaniem, z którym ustawa wiąże obowiązek odszkodowawczy musi istnieć związek przyczynowy.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie powódka M. T. nie sprostała temu obowiązkowi.

Sąd ustalił, że winę za powstanie szkody ponosi kierowca pojazdu marki B. nr rej. (...) – P. D. (1). Jak wskazano powyżej, decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej, rekonstrukcji przebiegu wypadku drogowego oraz wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych mgr inż. Z. K., z której wynika, a której wnioski Sąd podziela, że P. D. (1) poruszając się na drodze publicznej ( droga gminna ) w dniu 8 czerwca 2019 r. wskazanym powyżej pojazdem naruszył przepisy ruchu drogowego w zakresie dopuszczalnej prędkości. Naruszenie to nie ma charakteru przyczynienia się do powstania szkody, a jest jej wyłączną przyczyną. Gdyby pojazd kierowany przez P. D. (1) poruszał się po drodze zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, tj. z prędkością 40 km/h, to do zdarzenia w ogóle by nie doszło bez względu na stan nawierzchni jezdni. Przy poruszaniu się z dopuszczalną na tym odcinku drogi prędkością i prawidłowej obserwacji przedpola jazdy, P. D. (1) miał możliwość ominięcia przeszkody, a nawet zatrzymania pojazdu przed przeszkodą. Poruszanie się pojazdu nawet z prędkością 50 km/h umożliwiało takie same manewry, a przy ewentualnym najechaniu na przeszkodę doszłoby do uszkodzeń, ale w mniejszym zakresie, a zatem o niższej wartości. Tymczasem pojazd kierowany przez P. D. (1), stanowiący własność powódki M. T., poruszał się z prędkością prawie dwukrotnie większą, na co wskazują uszkodzenia pojazdu, jak również utrwalone ślady znoszenia pojazdu na jedni.

Tym samym nie ustalono, że szkoda w mieniu została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną zarządcy drogi tj. pozwanego Gminy Miejskiej C..

W związku z powyższym Sąd oddalił w całości powództwo, uznając je za niezasadne.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do art. 98 kpc, obciążając obowiązkiem ich poniesienia w całości powódkę jako stronę przegrywającą proces w całości. Z tych względów Sąd zasądził od powódki na rzecz pozwanego zwrot kosztów procesu w kwocie 4920,00 zł, w tym kwotę 1320,00 zł tytułem poniesionych przez pozwanego kosztów opinii biegłego sądowego oraz 3600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, przy uwzględnieniu wskazanej wartości przedmiotu sporu.

W pkt III Sąd nakazał zwrócić pozwanemu niewykorzystaną część zaliczki w kwocie 80,00 zł ( art. 84 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ).

Jednocześnie Sąd nakazał ściągnąć od powódki kwotę 3984,00 zł tytułem uzupełnienia kosztów opinii biegłego sądowego orzeczonych prawomocnymi postanowieniami z dnia 20 października 2021 r. oraz 5 grudnia 2022 r. stosownie do art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.