Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2025 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Lidia Grzelak

Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Wojciechowska

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2025 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa W-S24 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę 1502,73 zł

powództwo oddala.

sędzia Lidia Grzelak

Sygn. akt I C 352/24

UZASADNIENIE

Powód W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K. złożył w dniu 24 czerwca 2024 r. ( data stempla operatora pocztowego ) pozew do Sądu Rejonowego w Ciechanowie, wnosząc o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty 1502,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 kwietnia 2024 r. do dnia zapłaty. Ponadto wnosił o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany (...) S.A. w S. wnosił o oddalenie powództwa w całości, nadto o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W toku procesu strony podtrzymywały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 marca 2024 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność J. Ś.. Samochód sprawcy kolizji W. W. objęty był w dacie zdarzenia drogowego ochroną ubezpieczeniową w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przez (...) S.A. w S. ( bezsporne ).

Samochód osobowy marki V. (...) nr rej. (...) w toku postępowania likwidacyjnego został naprawiony w (...), Lakiernictwo, (...), K. Z. w C.. Za wykonane prace zakład naprawczy wystawił fakturę VAT na kwotę 8491,49 zł ( faktura VAT k. 12, kosztorys eurotax nr (...) k. 66-67 ).

W dniu 4 marca 2024 r. pomiędzy J. Ś. a Blacharstwo, Lakiernictwo, (...) doszło do zawarcia umowy cesji praw, na mocy której J. Ś. w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 4 marca 2024 r. w pojeździe marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) likwidowaną przez (...) S.A. w S. nr szkody (...), przeniósł wszelkie przysługujące mu wierzytelności z tytułu tej szkody na rzecz zakładu naprawczego. Następnie na podstawie umowy cesji praw zawartej w dniu 15 kwietnia 2024 r. zakład (...) dokonał przelewu wyżej wymienionej wierzytelności na rzecz W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K. ( umowy przelewu wierzytelności k. 9, 10, upoważnienie k. 12 ).

Na podstawie decyzji z dnia 11 marca 2024 r. została przyznana oraz wypłacona upoważnionemu przez poszkodowanego – K. Z. właścicielowi zakładu (...) w C. przez ubezpieczyciela (...) S.A. w S. tytułem odszkodowania kwota 6988,76 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że stawki zweryfikowano do poziomu cen stosowanych na rynku lokalnym, adekwatnych do kategorii warsztatu ( decyzja o przyznaniu odszkodowania k. 14, kosztorys naprawy k. 15-16 ).

Pismem z dnia 16 kwietnia 2024 r., które wpłynęło do (...) S.A. w S. w dniu 24 kwietnia 2024 r. W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K. w domagał się zapłaty od (...) S.A. w S. kwoty 1502,73 zł tytułem dopłaty do dotychczas przyznanego odszkodowania oraz 40 euro tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. Ponadto wierzyciel poinformował ubezpieczyciela o przelewie wierzytelności ( wezwanie do zapłaty k. 85 ).

Pismem z dnia 23 maja 2024 r. (...) S.A. w S. poinformowało W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o odmowie przyznania dopłaty do dotychczas przyznanego odszkodowania. W uzasadnieniu decyzji ubezpieczyciel wskazał, że koszty naprawy wynikające z faktury VAT nr (...) zostały zweryfikowane w przedmiocie stawki za roboczogodzinę prac, która uznana została na poziomie 100,00 zł netto ( weryfikacja z kwoty 160,00 zł netto ). Zafakturowana stawka za roboczogodzinę prac nie odpowiada cenom z rynku lokalnego ( decyzja odmowna k. 19 ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dowodów, a w szczególności akt szkody ( 47-113 ) , faktury VAT ( k. 12 ), decyzji wraz z kosztorysem naprawy ( k. 14, 15-16 ), decyzji odmownej ( k. 19 ) oraz umów przelewu wierzytelności ( k. 9,10 ).

Okoliczności związane przebiegiem zdarzenia drogowego oraz zakresem uszkodzeń w pojeździe J. Ś., odpowiedzialność (...) S.A. w S. za szkody powstałe w pojeździe, a będące wynikiem zdarzenia drogowego z dnia 4 marca 2024 r. nie były sporne. Wynikają wprost z akt szkody i niespornych twierdzeń stron. Bezsporna również jest kwestia następstwa prawnego powoda W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K..

Spornym w niniejszej sprawie była wysokość przyznanego przez ubezpieczyciela odszkodowania z tytułu zaistniałej szkody. Powód żądał dopłaty do dotychczas przyznanego przez ubezpieczyciela odszkodowania, uznając wypłaconą kwotę za zaniżoną.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powoda W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K. nie zasługiwało na uwzględnienie, a zatem podlegało oddaleniu w całości.

Powód W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K. dochodzi swego roszczenia na zasadach ogólnych, wynikających z art. 361 - 363 kc. Szkoda objęta odpowiedzialnością ubezpieczyciela podlega bowiem naprawieniu właśnie według tych ogólnych zasad. Wynika to z treści art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie zaś z art. 36 ust. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Z powyższego wynika, że dla oceny roszczeń odszkodowawczych powoda z tytułu uszkodzenia jego pojazdu, należało określić - według ogólnych zasad prawa cywilnego - do jakich świadczeń byłby zobowiązany posiadacz lub kierowca samochodu, z którego winy nastąpiła kolizja. W niniejszej sprawie, z uwagi na fakt, że odpowiedzialność kierowcy samochodu marki C. o numerze rejestracyjnym (...) nie była kwestionowana, należało rozstrzygnąć jedynie zakres odpowiedzialności pozwanego, w ramach jego odpowiedzialności gwarancyjnej wynikającej z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody.

W myśl art. 363 § 1 kc, naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego: bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

W ramach postępowania prowadzonego przez zakład ubezpieczeń w zakresie likwidacji szkody, ustalił, że ogólna wartość odszkodowania wynieść powinna 6988,76 zł brutto. Taką też kwotę wypłacono zakładowi (...).

Powód W- (...) z ograniczoną odpowiedzialnością w K. jako następca prawny poszkodowanego J. Ś. nie zgadzał się z ustaloną w ten sposób wysokością odszkodowania. Z przedłożonego do akt sprawy kosztorysu (...) nr (...) wynika, że zakład (...) jako stawkę za roboczogodzinę prac przyjął kwotę 160,00 zł netto. (...) S.A. zweryfikowała przedłożoną przez powoda fakturę i ustaliła stawkę za roboczogodzinę w wysokości 100,00 zł netto – adekwatnie do kategorii warsztatu.

Zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem, szkodą jest uszczerbek, jakiego doznała określona osoba w swych dobrach lub interesach. W efekcie owo naprawienie szkody ma zmierzać do odwrócenia w dobrach poszkodowanego skutków zdarzenia wyrządzającego mu szkodę i przywrócenia - w znaczeniu prawnym - stanu, jaki by istniał gdyby owo zdarzenie nie nastąpiło ( por. Kodeks Cywilny Tom I „Komentarz do artykułów 1 – 534” pod redakcją prof. E. Gniewka C.H. BECK Warszawa 2004, str. 838 ). Przenosząc te uwagi na grunt niniejszej sprawy, trzeba opowiedzieć się za takim sposobem ustalenia odszkodowania, które zapewni poszkodowanemu uzyskanie świadczenia umożliwiającego przywrócenie uszkodzonego samochodu do stanu sprzed wypadku. Dopiero wówczas dojdzie do pełnego odwrócenia skutków kolizji, za którą odpowiada ubezpieczyciel w ramach swej odpowiedzialności gwarancyjnej.

Skoro szkoda w tym wypadku polegała na uszkodzeniach samochodu, awarii pewnych elementów, to siłą rzeczy naprawienie szkody musi doprowadzić do usunięcia tych uszkodzeń i naprawienia lub wymiany zepsutych elementów i urządzeń. W niniejszej sprawie nie budził wątpliwości zakres uszkodzeń, jak i naprawy uszkodzonego pojazdu. Spór dotyczył wyłącznie wysokości stawki za roboczogodzinę prac ustaloną przez ubezpieczyciela, a zastosowaną przez zakład (...). Z wiedzy pozyskanej przez Sąd na potrzeby niniejszej sprawy wynika, że obie stawki mieszczą się w obowiązującym przedziale stawek na rynku lokalnym. Jak przyjęto w orzecznictwie poszkodowany ma swobodę w wyborze warsztatu naprawczego, nie musi być to zakład proponowany przez ubezpieczyciela sprawcy. Prowadzony przez K. Z. zakład naprawczy jest zakładem nieautoryzowanym. Zakłady nieautoryzowane od zakładów autoryzowanych różnią się przede wszystkim stosowaniem niższych cen, a więc analogicznie koszty naprawy także powinny być w takich zakładach niższe. Poszkodowany decydując się na wybór zakładu (...) zapewne nie spodziewał się, ze koszty naprawy nie zostaną pokryte w pełni przez ubezpieczyciela, dlatego zwolnił się z obowiązku uiszczenia kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu dokonując przelewu wierzytelności na rzecz zakładu naprawczego, zaś ten następnie na powoda. W tym miejscu Sąd pragnie wskazać, że powód w toku niniejszej sprawy nie przedstawił żadnych dowodów, aby udowodnić zasadność zastosowania stawki wyższej niż 100,00 zł netto za roboczogodzinę prac. Powód nie wnosił także o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego, w celu potwierdzenia swoich twierdzeń. Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia stawki za roboczogodzinę wskazanej w kosztorysie naprawy zakładu naprawczego i stoi na stanowisku, że zakład naprawczy zawyżył stawkę za roboczogodzinę do górnych granic, kierując się wyłącznie chęcią wygenerowania wyższych kosztów. Wobec czego Sąd uznał, że poniesione koszty w kwocie ponad 100,00 zł netto za roboczogodzinę nie są objęte odpowiedzialnością zakładu ubezpieczeń. Uznana przez ubezpieczyciela stawka odpowiada tym stosowanym na rynku lokalnym.

Na marginesie Sąd pragnie także zwrócić na wskazane w kosztorysie naprawy koszty dodatkowe określone jako: „likwidacja szkody zgodnie z wytycznymi (...). Zakład naprawczy za czas poświęcony na likwidację szkody wskazał dodatkowe 2 roboczogodziny. Sąd nie znajduje podstaw do uwzględnienia zasadności naliczenia przez zakład naprawczy tego typu kosztów. Ubezpieczyciel jako podmiot odpowiedzialny za naprawienie szkody ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynika. Naliczanie dodatkowych kosztów przez warsztat naprawczy zmierza wyłącznie do zawyżenia kosztów naprawy, a tak praktyka nie może zostać zaakceptowana.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że w toku postępowania likwidacyjnego prowadzonego przez zakład ubezpieczeń doszło do pełnej kompensacji szkody. W toku niniejszego postępowania powód nie udowodnił, aby zasadnym było zastosowanie stawki za roboczogodzinę prac wyższej niż ta ustalona przez (...) S.A. w S. w związku ze zdarzeniem z dnia 4 marca 2024 r. Wobec czego koszt roboczogodziny przyjętej przez stronę powodową, jak i dodatkowe czynności wskazane przez zakład naprawczy Sąd uznał za niecelowe i nieuzasadnione ekonomicznie.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.