Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Lidia Grzelak

Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Wojciechowska

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2023 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. G.

przeciwko R. K.

o zapłatę 6776,00 zł

powództwo oddala.

Sędzia Lidia Grzelak

Sygn. akt I C 392/22

UZASADNIENIE

Powódka A. G. wniosła w dniu 19 sierpnia 2022 r. ( data stempla operatora pocztowego ) pozew przeciwko R. K., wnosząc o zasądzenie na swoją rzecz kwoty 6776,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 maja 2022 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

Pozwany R. K. w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa oraz obciążenie powódki A. G. kosztami postępowania.

Sąd ustalił, co następuje:

R. K. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą PPHU (...) w S.. Głównym przedmiotem jego działalności jest produkcja mebli ( bezsporne ).

A. G. i R. K. znają się do wielu lat; żona R. K. jest bliską znajomą A. G. ( bezsporne ).

A. G. i R. K. w dniu 24 stycznia 2021 r. zawarli umowę, której przedmiotem było wykonanie i montaż przez R. K. mebli kuchennych i łazienkowych oraz szaf w budynku mieszkalnym położonym w M. przy ul. (...), stanowiącym własność A. G. ( bezsporne ).

W dniu 24 stycznia 2021 r. R. K. otrzymał na poczet wynagrodzenia kwotę 10000,00 zł, w dniu 17 kwietnia 2021 r. – 5000,00 zł oraz w dniu 10 lipca 2021 r. – 6000,00 zł ( pokwitowania k. 6 ).

R. K. sporządził odręczny szkic projektu zabudowy kuchni według wskazań A. G.. Prace miały zostać wykonane do końca marca 2021 r., do świąt wielkanocnych, z materiałów R. K.. Potem kilkakrotnie strony uzgadniały zmianę terminy zakończenia prac. Podczas wykonywania prac kontakt pomiędzy A. G. i R. K. był przede wszystkim telefonicznie i za pośrednictwem sms, udostępniali sobie również zdjęcia. A. G. zgłaszała zastrzeżenia co do jakości prac. W sierpniu 2021 r. podjęła decyzję o zakończeniu współpracy. Domagała się, aby R. K. zakończył prace przy montażu mebli kuchennych i łazienkowych, w tym wykonał poprawki zgodnie z jej oczekiwaniami. Zrezygnowała z wykonania przez niego szaf ( szkic k. 13, korespondencja sms k. 34 – 44, zeznania powódki A. G. k. 58 - 59 ).

Pismem z dnia 9 marca 2022 r. A. G. wezwała R. K. do zapłaty kwoty 8276,00 zł z tytułu zwrotu zaliczki oraz należności wynikających z nieprawidłowości w wykonaniu i montażu mebli kuchennych oraz łazienkowych, szczegółowo określając niezbędne, w jej ocenie, konieczne naprawy. W dniu 23 marca 2022 r. R. K. zwrócił A. G. kwotę 1500,00 zł. Pismem z dnia 13 maja 2022 r. ponownie wezwała R. K. do zwrotu kwoty 6766,00 zł tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy ( wezwanie k. 8 – 9, 11, potwierdzenie przelewu k. 26 ).

W ocenie A. G., dla prawidłowego wykonania mebli kuchennych niezbędne jest ich ponowne wypionowanie i wypoziomowanie, wyregulowanie frontów, wymiana uszkodzonych i nieprawidłowo zamontowanych frontów, wykończenie szczelin pomiędzy meblami a ścianą, wyrównanie krawędzi płyty, wymiana części blatu i ponowny montaż zlewu, wymiana wszystkich dolnych szuflad z uwagi na różnicę w wymiarach pomiędzy zamówionymi a wykonanymi, wymiana zawiasów, montaż szuflady do szafki na kosze, prawidłowe zamocowanie sprzętu AGD ( mikrofalówki i piekarnika ), wymiana szafki na okap, brak cichego domyku w cargo, wymiana frontów górnych szafek, montaż górnych szafek zgodnie z projektem, zaś mebli łazienkowych: naprawa szuflady, wymiana frontu w szafie, wymiana frontów nad wc oraz płyty maskującej, brak zaślepek i wykończenia szczelin pomiędzy meblami a ścianami. Łączna wartość tych prac według A. G. wynosi 6776,00 zł ( wezwanie k. 8 – 9, korespondencja sms k. 34 – 44, zdjęcia k. 45 – 52, zeznania powódki A. G. k. 58 – 59 ).

R. K. nie uznaje zastrzeżeń A. G. co do jakości wykonanych mebli kuchennych i łazienkowych oraz ich montażu ( bezsporne ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dokumentów, w tym korespondencji stron, również w formie sms, zdjęć, szkicu, pokwitowania, potwierdzenia przelewu oraz zeznań powódki A. G.. Wskazane dowody są w pełni wiarygodne, dotyczą okoliczności w znacznej mierze okoliczności bezspornych co do zawarcia umowy, terminu wykonania prac, uzgodnionej ceny.

Kwestią sporną, stanowiąca oś niniejszego procesu, jest natomiast jakość wykonanych mebli kuchennych oraz łazienkowych, jak również jakość ich montażu w budynku mieszkalnym stanowiącym własność powódki A. G.. Niewątpliwie, jak wynika z korespondencji sms, powódka A. G. już w toku wykonywania prac montażowych zgłaszała pewne uwagi co do jakości wykonywanych prac bądź ich zgodności z umową. Należy jednak zauważyć, że brak jest szczegółowego projektu zamawianych mebli, za wyjątkiem szkicu, który z uwagi na ogólnikowość nie pozwala na ocenę prawidłowości montażu mebli kuchennych w kontekście zastrzeżeń powódki. Złożone przez powódkę A. G. zdjęcia ( k. 45 – 52 ) przedstawiają obecny stan mebli. Część usterek wskazywanych przez powódkę A. G. jest widoczna na zdjęciach np. płyta zasłaniająca mocowanie spłuczki ( k. 50 ), uszkodzenie szuflady ( k. 52 ), brak zaślepek ( k. 52 ), dodatkowe otwory we frontach szafek (k. 48 ), brak spasowania drzwiczek szafy ( k. 51 ). Brak jest okoliczności pozwalających na ustalenie czy podnoszone przez powódkę A. G. wady są wynikiem niewłaściwego wykonania mebli i ich montażu czy też powstały w wyniku ich użytkowania, przy uwzględnieniu, że pomiędzy zakończeniem prac a wykonaniem zdjęć upłynęło kilkanaście miesięcy. Nie są znane szczegóły umowy stron, co nie pozwala na ocenę zarzutów powódki co do niezgodności montażu górnych szafek z umową, wykonania dodatkowych otworów we frontach szafek, nie wiadomo również czy istotnie – jak twierdzi powódka – wysokość szuflad jest niezgodna ze szkicem. Trudno również na podstawie zdjęć ocenić podnoszone przez powódkę różnice w odstępie pomiędzy frontami.

Sąd zważył, co następuje.

W ocenie Sądu, powództwo A. G. nie zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym jest w sprawie, że powódkę A. G. i pozwanego R. K. łączyła umowa o dzieło w rozumieniu art. 627 kc. Zgodnie bowiem z art. 627 kc, przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie ( tu: pozwany ) zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający ( tu: powód ) do zapłaty wynagrodzenia. Przy czym owym oznaczonym dziełem, przedmiotem umowy w niniejszym postępowaniu było wykonanie i montaż mebli kuchennych i łazienkowych w budynku mieszkalnym stanowiącym własność powódki A. G.. Pozwany R. K. miał wykonać meble kuchenne i łazienkowe wraz z montażem, zaś powódka A. G. zapłacić za wykonane z materiałów pozwanego bele oraz ich montaż. Bezspornym było również, że pozwany R. K. wykonał prace z opóźnieniem, zaś powódka A. G. wypłaciła mu umówione wynagrodzenie zaliczkowo w łącznej kwocie 21000,00 zł. Ostatecznie pozwany R. K. zwrócił jej kwotę 1500,00 zł w związku z jej żądaniem zapłacenia kosztów wykonania poprawek.

Sąd ustalił ponadto, że powódka A. G. zgłaszała zastrzeżenia co do jakości wykonanych prac już podczas ich wykonywania. Po zakończeniu prac wezwała pozwanego R. K. do zapłaty kwoty 8276,00 zł na poczet kosztów koniecznych prac, a następnie kwoty 6766,00 zł, celem usunięcia wad zgłaszanych w wezwaniu z dnia 9 marca 2022 r.

Jak wskazano powyżej, pozwany R. K. kwestionował zarzuty dotyczące jakości wykonanych prac bądź ich niezgodności z umową, natomiast przedstawione przez powódkę A. G. w toku procesu zdjęcia obecnego stanu mebli kuchennych i łazienkowych nie pozwalają na ocenę prawidłowości wykonanych prac bądź zgodności wykonanych mebli z umową. Część podnoszonych przez powódkę usterek jest widoczna na zdjęciach, jednakże brak jest okoliczności pozwalających na przyjęcie, że powstały w wyniku nieprawidłowego wykonania mebli bądź ich montażu, a nie w wyniku użytkowania. Oceniając zarzuty powódki A. G., abstrahując od ich zasadności, wskazać należy, że wskazywane przez nią wady nie wpływają na funkcjonalność mebli, nie zachodzi konieczność ich ponownego wykonania, a jedynie pogarszają estetykę produktu. Powódka przyznała, że korzysta z mebli zgodnie z ich przeznaczeniem, choć ma zastrzeżenia, przed wszystkim co jakości ich wykonania.

Nie ulega wątpliwości, że w wypadku konieczności ustalenia jakości wykonanych prac niezbędna jest wiedza specjalistyczna. W związku z tym konieczne było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego za zakresu meblarstwa lub budownictwa ( wykończenie wnętrz ). Należy podkreślić, że to opinia biegłego ma wyjaśnić Sądowi wątpliwości, które powstają u osób niedysponujących wiedzą specjalistyczną, a w dalszej kolejności umożliwić Sądowi analizę i ocenę ustalonych okoliczności sprawy przez pryzmat niezbędnej wiedzy specjalistycznej. Biegły wspiera sąd orzekający w obowiązku wszechstronnego i rzetelnego kształtowania przekonania o prawdziwości twierdzeń i faktów. Na tle innych osobowych środków dowodowych, zeznań świadków i stron, dowód z opinii biegłego – jak stwierdził to Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 7 listopada 2000 r. wydanym w sprawie I CKN 1170/98 – wyróżnia specjalny jego przedmiot, cel, charakter oraz specyficzne, właściwe tylko jemu, kryteria oceny. Z istoty i celu dowodu z opinii biegłego wynika, że jeżeli rozstrzygniecie sprawy wymaga wiadomości specjalnych, dowód z opinii biegłego jest koniecznością. Oznacza to, że nie można zastąpić opinii biegłego innymi środkami dowodowymi.

W niniejszej sprawie konieczność przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego wynikała stąd, że inaczej nie można było ustalić – w kontekście stanowiska pozwanego R. K., który negował zarówno zakres, jak i wartość żądanych kosztów wykonania niezbędnych napraw – jaka jest rzeczywista wartość prac niezbędnych do naprawy wskazywanych przez powódkę wad mebli oraz ustalenia czy wady te powstały w wyniku wykonania mebli niezgodnie z projektem, nieprawidłowo czy tez powstały w wyniku użytkowania. Wbrew przekonaniu powódki A. G., nie można dokonać tych ustaleń wyłącznie na podstawie jej zeznań co do faktu, że wartość niezbędnych prac konsultowała z innymi wykonawcami.

W tym stanie rzeczy, to na powódce A. G. spoczywał ciężar udowodnienia tego faktu, zgodnie z ogólną zasadą ciężaru dowodu wynikającą z treści art. 6 kc. Powódka wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego jednak nie zgłosiła, pomimo udzielenia jej terminu na zgłoszenie wniosków dowodowych. Procesem cywilnym rządzi zasada kontradyktoryjności, nakładająca na strony uczestniczące w procesie obowiązek przedstawienia materiału faktycznego i dowodowego oraz wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy; zasadę tę odzwierciedlają art. 6 kc ( ciężar udowodnienia przez stronę faktu, z którego wywodzi skutki prawne ) oraz art. 232 kpc ( obowiązek wskazania dowodów dla stwierdzenia owych faktów ).

Podkreślić należy, że jakakolwiek wada dzieła nie zaspokaja oznaczonego interesu zamawiającego. W takich sytuacjach wybór roszczeń z tytułu odpowiedzialności za wady, jako szczególnego reżimu odpowiedzialności za nienależyte wykonanie zobowiązania, czy też wynikających z ogólnych przepisów dotyczących niewykonania zobowiązania, należy do uprawnionego ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2021 r. w sprawie CSKP 10/21 ).

Z uwagi na treść żądania powódki A. G. uznać należy zatem, że podstawą odpowiedzialności pozwanego R. K. jest tzw. odpowiedzialność kontraktowa unormowana w art. 471 kc. Zgodnie bowiem z tym przepisem, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub niewłaściwego wykonania zobowiązania można więc dochodzić wówczas, gdy strony łączył umowny stosunek zobowiązaniowy ( gdy łączyła je ważna umowa ). Bezspornym jest, jak wskazano powyżej, że strony niniejszego procesu łączyła umowa o dzieło w rozumieniu art. 627 kc. Kreowana w art. 471 kc odpowiedzialność, skutkuje tym, że pozwany R. K. odpowiada za nieprawidłowe wykonanie umowy. Okoliczność ta nie została jednakże przez powódkę A. G. wykazana w sposób należyty. Powódka A. G. nie wykazała również, nawet przy uznaniu, że wykonanie i montaż mebli kuchennych i łazienkowych nastąpiły w sposób nieprawidłowy i niezgodny z umową, jaki jest niezbędny koszt naprawienia tej szkody.

W związku z powyższym, Sąd uznał powództwo A. G. za nieudowodnione, a zatem podlegające oddaleniu.