Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Lidia Grzelak

Protokolant st. sekr. sąd. Jolanta Dziki

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Towarzystwa (...) w W.

przeciwko Z. M.

o zapłatę 521,57 zł

I zasądza od pozwanego Z. M. na rzecz powoda (...) Towarzystwa (...) w W. kwotę 144,57 zł ( sto czterdzieści cztery złote pięćdziesiąt siedem groszy );

II w pozostałym zakresie umarza postępowanie;

III zasądza od pozwanego Z. M. na rzecz powoda (...) Towarzystwa (...) w W. kwotę 407,00 zł ( czterysta siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 377,00 zł ( trzysta siedemdziesiąt siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 708/16

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2016 r. do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie wpłynął pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) Towarzystwa (...) w W. przeciwko Z. M., którym domagał się od pozwanego zasądzenia kwoty 521,57 zł oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Kwota dochodzona pozwem stanowiła wierzytelność z tytułu podwyższenia składki obowiązkowego ubezpieczenia samochodu osobowego marki A. (...) nr rej. (...), w tym 377,00 zł tytułem należności głównej oraz 144,57 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych od dnia wymagalności do dnia wytoczenia powództwa.

Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Ciechanowie do rozpoznania.

Pozwany Z. M. wnosił o oddalenie powództwa.

Pismem procesowym z dnia 30 marca 2017 r. powód (...) Towarzystwo (...) w W. cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia co do kwoty 377,00 zł, podtrzymał żądanie pozwu co do kwoty 144,57 zł oraz w zakresie żądania kosztów procesu.

Sąd ustalił, co następuje:

Z. M. właścicielem samochodu osobowego marki A. (...) nr rej. (...) ( bezsporne ).

Samochód objęty był ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Towarzystwie (...) w W. w okresie: 4 czerwca 2009 r. – 4 czerwca 2010 r., 5 czerwca 2010 r. – 5 czerwca 2011 r., 6 czerwca 2011 r. – 6 czerwca 2012 r., 6 czerwca 2012 r. – 6 czerwca 2013 r. Przy kontynuacji ubezpieczenia samochodu Z. M. nie ujawnił, że w dniu (...) r. motocykl marki H. (...) nr rej. (...) posiadający ubezpieczenie OC w (...) S.A. w W., stanowiący jego uczestniczył w kolizji drogowej w samochodem osobowym marki O. (...) nr rej. (...) ( bezsporne ).

Kierowcą motocykla w dniu (...) r. podczas kolizji drogowej był P. M., syn Z. M.. P. M. został uznany za sprawcę kolizji prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Ciechanowie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie II W 1424/10 ( akta II W 1424/10 Sądu Rejonowego w Ciechanowie ).

(...) w W. zawiadomił ubezpieczyciela o powyższym zdarzeniu ubezpieczeniowym ( informacja k. 19 ).

(...) Towarzystwo (...) w W. pismem z dnia 13 września 2012 r. zawiadomiło Z. M. o podwyższeniu składki ubezpieczeniowej stwierdzonej polisą nr (...) z dnia 5 czerwca 2012 r. o kwotę 377,00 zł wobec nieujawnienia przez niego podczas kalkulacji składki szkody z dnia (...) r., wzywając go do zapłaty w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Z. M. wezwanie otrzymał najpóźniej dnia 27 października 2012 r. ( wezwanie k. 43 – 44, zpo k. 47 ).

Z. M. zapłacił należność główną w kwocie 377,00 zł w dniu 26 stycznia 2017 r. ( bezsporne ).

Powyższy stan faktyczny jest bezsporny. Sąd miał na uwadze, że pozwany Z. M. nie kwestionował sprawstwa kolizji przez swojego syna. Wyjaśnił, że niezapłacenie należności w kwocie 377,00 zł wynikało z tego, że nie spowodował kolizji drogowej samochodem marki A. (...), który objęty był ubezpieczeniem OC.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Bezspornym jest, że powoda (...) Towarzystwo (...) w W. i pozwanego Z. M. łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych samochodu marki A. (...) nr rej. (...) na okres od dnia 6 czerwca 2012 r. do dnia 6 czerwca 2013 r.

Bezspornym jest również, że przy zawieraniu powyższej umowy ubezpieczenia pozwany Z. M. nie ujawnił, że inny pojazd mechaniczny, stanowiący jego własność uczestniczył w dniu (...) r. w kolizji drogowej, a jego kierowca został uznany za sprawę zdarzenia drogowego.8a ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, jeżeli ubezpieczony nie podał zakładowi ubezpieczeń znanych sobie okoliczności, o które zakład ubezpieczeń zapytywał przed zawarciem umowy ubezpieczenia obowiązkowego i które pociągają ze sobą istotną zmianę prawdopodobieństwa wypadku ubezpieczeniowego, zakład ubezpieczeń ma prawo żądać odpowiedniej zmiany wysokości składki ubezpieczeniowej z uwzględnieniem zwiększenia prawdopodobieństwa wypadku ubezpieczeniowego wskutek okoliczności niepodanych do jego wiadomości.

W związku z powyższym, zakład ubezpieczeń, po uzyskaniu z (...) w W. danych dotyczących kolizji z dnia (...) r., uprawniony był do podwyższenia składki ubezpieczeniowej.

Jak wskazano powyżej, pozwany w toku procesu zapłacił na rzecz powoda kwotę 377,00 zł tytułem uzupełnienia składki ubezpieczeniowej.

Powód (...) Towarzystwo (...) w W. w tym zakresie cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia. W związku z powyższym Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie stosownie do art. 203 § 1 i 4 kpc ( pkt II wyroku ).

Powód (...) Towarzystwo (...) w W. dochodził ponadto zapłaty kwoty 144,57 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych od dnia wymagalności do dnia wytoczenia powództwa, Wysokość skapitalizowanych odsetek nie była przez pozwanego Z. M. kwestionowana.

W związku z powyższym Sąd uwzględnił roszczenie w tym zakresie. Sąd miał na uwadze, ze zgodnie z art. 482 § 1 kc, od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

Sąd obciążył pozwanego Z. M. zwrotem kosztów procesu na rzecz powoda (...) Towarzystwa (...) w W. w całości. Sąd miał na uwadze, że pozwany Z. M. zapłacił część należności dochodzonej pozwem, jednakże nastąpiło to już w toku procesu. Orzekając zatem o kosztach procesu, Sąd oparł się na zasadzie odpowiedzialności za wynik postępowania określonej w art. 98 kpc., uznając za zasadne obciążenie pozwanego zwrotem kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w całości, o czym orzekł w pkt II wyroku. Na koszty złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 30,00 zł oraz koszty zastępstwa procesowego, z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, w kwocie 377,00 zł. Koszty zastępstwa procesowego zostały ustalone stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Sąd miał na uwadze, że zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem, wyrażonym w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1979 r. w sprawie I CZ 93/79, pozwany, który płaci dochodzoną należność po wniesieniu pozwu, chociaż przed otrzymaniem jego odpisu, z punktu widzenia przepisów kodeksu postępowania cywilnego o kosztach procesu uważany jest za przegrywającego sprawę i w konsekwencji zobowiązany jest zwrócić powodowi poniesione koszty (art. 98 § 1 kpc ). Pogląd ten został również wyrażony przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 6 listopada 1984 r. w sprawie IV CZ 196/84.