Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2021 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Lidia Grzelak

Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Wojciechowska

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2021 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o odszkodowanie w kwocie 15600,46 zł

I powództwo oddala;

II zasądza od powódki A. K. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwotę 3617,00 zł ( trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III nakazuje Skarbowi Państwa wypłacić pozwanemu Towarzystwu (...) S.A. w W. kwotę 800,00 zł ( osiemset złotych ) tytułem zwrotu zaliczki zaksięgowanej pod pozycją U11- (...) KU (...).

Sędzia Lidia Grzelak

Sygn. akt I C 851/20

UZASADNIENIE

Powódka A. K. wniosła o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 15600,46 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17 sierpnia 2020 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany Towarzystwo (...) S.A. w W. wnosił o oddalenie powództwa w całości; wnosił ponadto o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 lipca 2020 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki K. S. nr rej. (...), stanowiący przedmiot współwłasności L. L. i A. L.. M. K., kierujący samochodem marki C. (...) nr rej. (...), nie dostosował prędkości do warunków ruchu i najechał na poprzedzający go pojazd. M. K. został ukarany mandatem karnym. Samochód sprawcy kolizji objęty był w dacie zdarzenia drogowego ochroną ubezpieczeniową w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przez Towarzystwo (...) S.A. w W. ( bezsporne ).

Na podstawie decyzji z dnia 3 sierpnia 2020 r. została przyznana oraz wypłacona L. L. tytułem odszkodowania kwota 18791,73 zł ( bezsporne ).

L. L. dokonał naprawy samochodu w warsztacie na terenie C.. Naprawa nastąpiła w okresie bezpośrednio po kolizji, po otrzymaniu odszkodowania z zakładu ubezpieczeń. L. L. nabył pojazd od pierwszego właściciela w listopadzie 2019 r. w stanie uszkodzonym. Samochód był z rocznika 2013 ale pierwsza rejestracja miała miejsce w 2014 r. Do naprawy użyto części nowych oryginalnych. Łączny koszt naprawy pojazdu wyniósł około 23000 złotych. L. L. nie skorzystał z propozycji zakładu ubezpieczeń nabycia części i materiałów lakierniczych od dostawców udzielających rabatów klientom tego zakładu ubezpieczeń. Samochód został zbyty w styczniu 2021 r. za 39000,00 zł ( zeznania świadka L. L. k. 198 – 198 v ).

W dniu 19 sierpnia 2020 r. L. L. i A. L. zawarli z A. K. umowę cesji wierzytelności wynikającej z prawa do uzyskania odszkodowania za szkodę. Zgodnie z § 1 umowy wierzytelność obejmowała prawo do dochodzenia roszczeń związanych ze szkodą z wyłączeniem kosztów holowania i kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu, rozliczenia szkody metodą kasacyjną, roszczenia o utratę wartości handlowej pojazdu, złomowania, kosztów przeprowadzonych badań pokolizyjnych, kosztów opinii rzeczoznawczych, kosztów dodatkowych badań technicznych i innych ( umowa k. 16 ).

A. K. dysponuje kalkulacją naprawy pojazdu marki K. S. z dnia 10 września 2020 r., w której koszt naprawy pojazdu ustalono na kwotę 34392,19 zł, w tym podatek VAT ( kalkulacja naprawy k. 19 - 23 ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dowodów, a w szczególności akt szkody oraz dokumentów, jak również zeznań świadka L. L. ( k. 198 – 198 v ). Okoliczności związane z zakresem uszkodzeń w pojeździe L. L., odpowiedzialność Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w W. za szkody powstałe w pojeździe L. L., a będące wynikiem zdarzenia z dnia 13 lipca 2020 r. oraz wysokość uznanej i wypłaconej kwoty odszkodowania nie były sporne. Wynikają wprost z akt szkody i niespornych twierdzeń stron.

Wysokość kosztów naprawy uszkodzeń samochód osobowy marki K. S. nr rej. (...), stanowiącego przedmiot współwłasności L. L. i A. L., będących skutkiem zdarzenia z dnia 13 lipca 2020 r., Sąd ustalił na podstawie akt szkody na kwotę 18791,73 zł.

Wskazać należy, że zarówno powódka A. K., jak i pozwany zakład ubezpieczeń wnosili o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sadowego w zakresie techniki samochodowej na okoliczność ustalenia wysokości celowych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów przywrócenia pojazdu marki K. S. nr rej. (...) do stanu sprzed szkody z dnia 13 lipca 2020 r. Sąd wezwał strony procesu do uiszczenia zaliczki na koszty opinii w wysokości po 800,00 zł w terminie 14 dni od otrzymania wezwania pod rygorem pominięcia czynności. Powódka A. K. nie uiściła zaliczki na koszty opinii biegłego sądowego, Sąd pominął zatem dowód z opinii biegłego sądowego stosownie do art. 130 ⁴ § 5 kpc. Pozwany zakład ubezpieczeń, który uiścił żądaną zaliczkę, na rozprawie w dniu 4 lutego 2021 r. cofnął wniosek dowodowy w tym zakresie.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powódki A. K. nie zasługuje na uwzględnienie.

Powódka A. K. dochodzi swego roszczenia na zasadach ogólnych, wynikających z art. 361 - 363 kc. Szkoda objęta odpowiedzialnością ubezpieczyciela podlega bowiem naprawieniu właśnie według tych ogólnych zasad. Wynika to z treści art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie zaś z art. 36 ust. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Z powyższego wynika, że dla oceny roszczeń odszkodowawczych powoda z tytułu uszkodzenia jego pojazdu, należało określić - według ogólnych zasad prawa cywilnego - do jakich świadczeń byłby zobowiązany posiadacz lub kierowca samochodu, z którego winy nastąpiła kolizja. W niniejszej sprawie, z uwagi na fakt, że odpowiedzialność kierowcy samochodu marki C. (...) nr rej. (...) nie była kwestionowana, należało rozstrzygnąć jedynie zakres odpowiedzialności pozwanego, w ramach swej odpowiedzialności gwarancyjnej wynikającej z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody.

W myśl art. 363 § 1 kc, naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego: bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

W ramach postępowania prowadzonego przez pozwany zakład ubezpieczeń w zakresie likwidacji szkody, ustalił on, że ogólna wartość odszkodowania wynieść powinna 18791,73 zł. Taką też kwotę wypłacono L. L..

Jak wskazano powyżej, L. L. i A. L. zawarli z A. K. umowę cesji wierzytelności wynikającej z prawa do uzyskania odszkodowania za szkodę. Zgodnie z § 1 umowy wierzytelność obejmowała prawo do dochodzenia roszczeń związanych ze szkodą z wyłączeniem kosztów holowania i kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu, rozliczenia szkody metodą kasacyjną, roszczenia o utratę wartości handlowej pojazdu, złomowania, kosztów przeprowadzonych badań pokolizyjnych, kosztów opinii rzeczoznawczych, kosztów dodatkowych badań technicznych i innych.

W ocenie Sądu, treść powołanej powyżej umowy wskazuje wprost, że umowa cesji wierzytelności nie obejmuje kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu. Tym samym uznać należy, że powódka A. K. nie nabyła skutecznie wierzytelności z tytułu kosztów naprawy pojazdu marki K. S. nr rej. (...) powstałych w związku ze zdarzeniem komunikacyjnym z dnia 13 lipca 2020 r.; nie jest zatem legitymowana czynnie do wystąpienia z niniejszym roszczeniem. Powódka A. K. nie stała się na podstawie umowy dnia 19 sierpnia 2020 r. wierzycielką pozwanego zakładu ubezpieczeń z tytułu szkody powstałej w dniu 13 lipca 2020 r. w pojeździe marki K. S. nr rej. (...). Czynność prawna przeniesienia wierzytelności wynikająca z umowy z dnia 19 sierpnia 2020 r. dotyczyła wierzytelności w istocie trudnych do określenia z uwagi na szeroki zakres wyłączeń dotyczących roszczeń związanych ze szkodą z dnia 13 lipca 2020 r.

W związku z powyższym Sąd powództwo oddalił.

Dodatkowo wskazać należy, że przyjęcie nawet, że wyłączenie roszczeń wynikających ze szkody powstałej w dniu 13 lipca 2020 r. dotyczy wyłącznie wyłączeniem kosztów holowania i kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, nie może również prowadzić do uwzględnienia powództwa, pomimo przyjęcia, że powódka posiada legitymację czynną do wystąpienia z roszczeniem o zwrot kosztów naprawy pojazdu.

Bezspornym jest, że szkodą jest uszczerbek, jakiego doznała określona osoba w swych dobrach lub interesach. W efekcie owo naprawienie szkody ma zmierzać do odwrócenia w dobrach poszkodowanego skutków zdarzenia wyrządzającego mu szkodę i przywrócenia - w znaczeniu prawnym - stanu, jaki by istniał gdyby owo zdarzenie nie nastąpiło ( por. Kodeks Cywilny Tom I „Komentarz do artykułów 1 – 534” pod redakcją prof. E. Gniewka C.H. BECK Warszawa 2004, str. 838 ). Odszkodowanie powinno zatem zapewnić poszkodowanemu uzyskanie świadczenia umożliwiającego przywrócenie uszkodzonego samochodu do stanu sprzed wypadku. Dopiero wówczas dojdzie do pełnego odwrócenia skutków kolizji, za którą odpowiada ubezpieczyciel w ramach swej odpowiedzialności gwarancyjnej.

Skoro szkoda w tym wypadku polegała na uszkodzeniach samochodu, awarii pewnych elementów, to siłą rzeczy naprawienie szkody musi doprowadzić do usunięcia tych uszkodzeń i naprawienia lub wymiany zepsutych elementów i urządzeń.

W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że pozwany zakład ubezpieczeń wypłacił poszkodowanemu kwotę 18791,73 zł tytułem odszkodowania.

Powódka A. K. przedstawiła kalkulację naprawy z dnia 10 września 2020 r. na kwotę 34392,19 zł. Przedstawiona przez powódkę A. K. kalkulacja naprawy pojazdu z dnia 10 września 2020 r. nie ma charakteru nawet dokumentu prywatnego w rozumieniu art. 245 kpc; brak jest danych pozwalających na ustalenie kto sporządził tę kalkulację i w jakim celu została wykonana, jak również daty według stanu pojazdu na jaki dokonywana jest kalkulacja, w szczególności czy obejmuje wyłącznie uszkodzenia będące wynikiem zdarzenia z dnia 13 lipca 2020 r. czy też inne. Na marginesie wskazać należy, że L. L. i A. L. nabyli pojazd w stanie uszkodzonym za kwotę 25000,00 zł.

W przypadku uznania, że doszło skutecznie do przeniesienia wierzytelności z tytułu kosztów naprawy pojazdu na rzecz powódki A. K., to na powódce A. K. spoczywa – stosownie do art. 6 kc – obowiązek wykazania, że kwota 18791,73 zł wypłacona tytułem odszkodowania L. L. nie wyczerpuje wartości szkody w pojeździe, stanowiącym przedmiot współwłasności L. L. i A. L. powstałej w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 13 lipca 2020 r. Brak jest jakichkolwiek podstaw do przenoszenia tego obowiązku na pozwany zakład ubezpieczeń celem wykazania, że wypłacone przez niego odszkodowanie odpowiada wysokości szkody.

Zgodnie z art. 98 kpc, strona przegrywająca proces jest zobowiązana zwrócić stronie przeciwnej koszty procesu. Sąd oddalił powództwo w całości, a zatem powódka A. K. zobowiązana jest zwrócić pozwanemu Towarzystwu (...) S.A. w W. poniesione przez niego koszty procesu. W związku z powyższym w pkt II wyroku Sąd zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 3617,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa, ustalonych stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, przy uwzględnieniu wskazanej wartości przedmiotu sporu.

Jednocześnie Sąd nakazał w pkt III zwrot pozwanemu niewykorzystanej zaliczki ( art. 84 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ).