Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSR Daniel Mychliński

Protokolant – st. sekr. sąd. Jolanta Dziki

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 27 października 2017 r. w Ciechanowie

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę 5.795,63 zł

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki A. S. kwotę 5.795,63 zł (pięć tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt trzy grosze) z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 12 sierpnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki A. S. kwotę 2.107,00 zł (dwa tysiące sto siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ciechanowie od pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 377,94 zł (trzysta siedemdziesiąt siedem złotych dziewięćdziesiąt cztery grosze), tytułem pokrycia wydatków.

I C 1001/15

UZASADNIENIE

Powódka A. S. wniosła do Sądu Rejonowego w Ciechanowie pozew przeciwko (...) S.A. w W., żądając zasądzenia na swoją rzecz kwoty 5.795,63 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu podniosła, że dochodzona kwota stanowi równowartość szkody, którą doznała w wyniku uszkodzenia swojego samochodu, a która to szkoda nie została w pełni zaspokojona przez ubezpieczyciela.

Pozwany (...) S.A. w W. wnosił o oddalenie powództwa, nie zgadzał się z wyceną szkody, której dokonała powódka A. S..

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 marca 2015 r. doszło do zdarzenia w wyniku, którego uszkodzeniu uległ samochód powódki A. S. marki J. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Tego dnia powódka udała się na cmentarz w Z., pozostawiając samochód na parkingu (piaszczystym placu) przed tym cmentarzem, który jest jednocześnie poboczem drogi publicznej. Po powrocie z cmentarza okazało się, że samochód został uszkodzony przez nieznaną osobę, a jego uszkodzenia usytuowane były z prawej jego strony. Uszkodzeniu uległy drzwi prawe przednie i tylne, wspornik klamki zewnętrznej tylnej, klamka drzwi przednich, lusterko prawe zewnętrzne oraz prawy próg i prawy słupek. Uszkodzenia były zbliżone do ułożenia poziomego, co świadczy, że uderzenie nie miało charakteru czołowego tylko było o charakterze wzdłużnym, będące wynikiem kontaktu z innym pojazdem koloru czerwonego lub bordowego. Wszystkie te uszkodzenia powstały podczas jednego zdarzenia, tzw. „ciągiem”. Na miejscu zdarzenia pozostały odłamki karoserii z samochodu powódki A. S., w tym fragment klamki prawych drzwi oraz szkła i plastyki pochodzące od innego pojazdu, należącego najprawdopodobniej do sprawcy zdarzenia.

dowód: zeznania powódki A. S. (k. 76-77) i opinia biegłego z zakresu badania stanu technicznego pojazdów, techniki samochodowej, wyceny wartości, kosztów i jakości napraw oraz badań technicznych pojazdów R. C. (k. 149-168)

Powódka A. S. niezwłocznie zgłosiła szkodę swemu ubezpieczycielowi. (...) S.A. przyjęło swoją odpowiedzialność i ustaliło najpierw wysokość szkody na kwotę 19.367,10 zł, uzupełniając następnie przyznane odszkodowanie – decyzją z dnia 12 sierpnia 2015 r. – o kwotę 5.426,48 zł. Łącznie przyznano i wypłacono powódce A. S., tytułem odszkodowania w związku ze zdarzeniem z dnia 29 marca 2015 r. i uszkodzeniem jej samochodu marki J. kwotę 24.793,58 zł. W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia tego świadczenia, (...) S.A. – pismem z dnia 22 września 2015 r. – poinformowało powódkę A. S., iż nie znajduje podstaw do zmiany ustalonej wysokości odszkodowania.

dowód : pisma (...) S.A. z dnia 12 sierpnia 2015 r. (k. 14) i z dnia 22 września 2015 r. (k. 27)

Powódkę (...) S.A. w W., w okresie od 14 marca 2015 r. do 13 marca 2016 r., łączyła umowa ubezpieczenia autocasco (AC) wariant (...), ze zniesieniem amortyzacji.

dowód : polisa numer (...) (k. 6-7)

Koszt robót monterskich, blacharskich i lakierniczych, obejmujących naprawę lub wymianę uszkodzonych w w/w zdarzeniu elementów samochodu J. (...) o numerze rejestracyjnym (...), przy stawce 100,00 zł za godzinę pracy, przy zastosowaniu do naprawy pojazdu oryginalnych części producenta pojazdu, wynosiłby łącznie 31.371,86 zł.

dowód: opinia biegłego z zakresu badania stanu technicznego pojazdów, techniki samochodowej, wyceny wartości, kosztów i jakości napraw oraz badań technicznych pojazdów R. C. (k. 149-168) i opinia uzupełniająca (k. 192-196)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wymienionych wyżej dowodów. Okoliczności związane z zakresem uszkodzeń w samochodzie powódki ustalono w oparciu o jej zeznania i opinię biegłego, który w zasadniczej części bazował zresztą na aktach szkody. Pozwany ostatecznie nie zakwestionował zakresu uszkodzeń w samochodzie powódki A. S., będących skutkiem zdarzenia z dnia 29 marca 2015 r. W toku postępowania zgłosił jedynie zastrzeżenia co do przebiegu samego zdarzenia.

Wskazać należy, że pozwane Towarzystwo (...) przyjęło odpowiedzialność za szkody wyrządzone w samochodzie powódki, które były skutkiem zdarzenia z dnia 29 marca 2015 r., przeprowadziło postępowanie i przyznało, a następnie wypłaciło powódce kwotę 24.793,58 zł, tytułem odszkodowania za szkody powstałe w samochodzie J. (...).

Bezspornym były okoliczności ubezpieczenia AC samochodu powódki A. S.. Zresztą do pozwu dołączono polisę ubezpieczeniową, z której wynika zakres i okres ubezpieczenia samochodu powódki.

Okoliczności zdarzenia Sąd ustalił na podstawie zeznań powódki A. S.. Jej zeznania należało uznać za wiarygodne i przyjąć, że owo zdarzenie miało miejsce w dacie i miejscu wskazanym przez powódkę. Już z samych akt szkody wynika – na co szczegółowo zwrócił uwagę biegły z zakresu badania stanu technicznego pojazdów, techniki samochodowej, wyceny wartości, kosztów i jakości napraw oraz badań technicznych pojazdów R. C. – że w miejscu zdarzenia znajdowały się elementy uszkodzonego samochodu powódki oraz elementy z innego samochodu, który spowodował uszkodzenia jej samochodu. Co więcej na karoserii jej auta odnaleziono ślady lakieru innego samochodu. Biegły R. C. przesądził zaś, że wszystkie te zgłoszone uszkodzenia powstały w tym samym czasie, wskutek uderzenia innego auta o charakterze wzdłużnym. Tym samym potwierdził, że uszkodzenia w samochodzie powódki mogły powstać w okolicznościach przez nią wskazanych. W tej sytuacji należało pominąć zeznania świadka W. S. i odrzucić jego wątpliwości co do przebiegu zdarzenia.

Koszty naprawy tych uszkodzeń, Sąd przyjął za opinią biegłego z zakresu badania stanu technicznego pojazdów, techniki samochodowej, wyceny wartości, kosztów i jakości napraw oraz badań technicznych pojazdów R. C. i jego opinią uzupełniającą.

W cenie Sądu opinia ta, zarówno w zakresie ustalenia okoliczności zajścia z dnia 29 marca 2015 r., jak i w odniesieniu do kosztów naprawy samochodu jest logiczna, spójna i opracowana w sposób fachowy. Żadna ze stron nie kwestionowała ostatecznie tej opinii i jej wniosków. W związku z tym, Sąd przyjął ustalenia dokonane w opiniach za własne.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powódki A. S. zasługuje na uwzględnienie w całości.

Powódka A. S. dochodzi swego roszczenia, wywodząc odpowiedzialność pozwanego z umowy ubezpieczenia autocasco z dnia 14 marca 2015 r., która to umowa obejmowała swym zakresem w okresie od 14 marca 2015 r. do 13 marca 2016 r. szkody powstałe w samochodzie J. (...) o numerze rejestracyjnym (...), polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie pojazdu, jego części lub ubezpieczenia wskutek zdarzeń niezależnych od woli ubezpieczonego lub kierowcy.

Przedstawione wyżej postanowienia umowy, mieszczą umowę z dnia 14 marca 2015 r. w kodeksowych ramach ubezpieczenia majątkowego, określonego w art. 805 § 1 i § 2 pkt 1 KC. Zgodnie z w/w przepisami, przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń (ubezpieczyciel) zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Przy ubezpieczeniu majątkowym chodzi o wypłatę określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

W ocenie Sądu, umowa ubezpieczenia autocasco wiążąca strony niniejszego procesu, nakładała na pozwanego obowiązek wypłacenia powódce odszkodowania za uszkodzenie jej samochodu osobowego marki J. (...) o numerze rejestracyjnym (...), powstałe w wyniku zdarzenia z dnia 29 marca 2015 r. W ocenie Sądu nie ma jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że okoliczności tego zdarzenia były inne niż podała to powódka w zgłoszeniu szkody. Biorąc powyższe pod uwagę, należy przesądzić, że było to zdarzenie niezależne od woli powódki, wskutek którego doszło do uszkodzenia jej samochodu. Ma zatem prawo żądać od pozwanego towarzystwa ubezpieczeń pełnego odszkodowania za zniszczony samochód J. (...).

W niniejszej sprawie, należało zatem rozstrzygnąć czy pozwany wypłacając świadczenie w wysokości 24.793,58 zł, pokrył w całości szkodę, której doznała powódka A. S..

W myśl art. 363 § 1 KC, naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego: bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Powódka A. S. – dochodząc swego roszczenia na zasadach ogólnych, wynikających z 361-363 KC – zażądała wypłaty odpowiedniej sumy pieniężnej.

W ramach postępowania prowadzonego przez pozwanego w zakresie likwidacji szkody, ustalił on, że ogólna wartość odszkodowania wynieść powinna 24.793,58 zł Taką też kwotę wypłacono powódce.

Powódka A. S. nie zgodziła się z ustaloną przez ubezpieczyciela wysokością odszkodowania. Wnosiła, aby skalkulowanie odszkodowania nastąpiło poprzez ustalenie wartości kosztów naprawy jej samochodu, tak aby przywrócić jego stan sprzed zdarzenia z dnia 29 marca 2015 r. i uwzględnić wszystkie naprawy uszkodzonych elementów, albowiem w wycenie ubezpieczyciela pominięto – w jej ocenie niesłusznie – koszty wymiany progu i słupka, a także zaniżono stawkę roboczogodzinową za prace blacharskie i lakiernicze.

Trzeba mieć na uwadze, że szkodą jest uszczerbek, jakiego doznała określona osoba w swych dobrach lub interesach. W efekcie owo naprawienie szkody ma zmierzać do odwrócenia w dobrach poszkodowanego skutków zdarzenia wyrządzającego mu szkodę i przywrócenia – w znaczeniu prawnym – stanu, jaki by istniał gdyby owo zdarzenie nie nastąpiło (por. Kodeks Cywilny Tom I „Komentarz do artykułów 1-534” pod redakcją prof. E. Gniewka C.H. BECK Warszawa 2004, str. 838). Przenosząc te uwagi na grunt niniejszej sprawy, trzeba opowiedzieć się za takim sposobem ustalenia odszkodowania, które zapewni poszkodowanemu uzyskanie świadczenia umożliwiającego przywrócenie uszkodzonego samochodu do stanu sprzed wypadku. Dopiero wówczas dojdzie do pełnego odwrócenia skutków zdarzenia, za które odpowiada ubezpieczyciel w ramach swej odpowiedzialności gwarancyjnej.

Skoro szkoda w tym wypadku polegała na uszkodzeniach samochodu, awarii pewnych elementów, to siłą rzeczy naprawienie szkody musi doprowadzić do usunięcia wszystkich tych uszkodzeń i naprawienia lub wymiany zepsutych elementów i urządzeń. Nie może zaś ulegać wątpliwości, że niezbędne było także w tym zakresie naprawienie (wymiana) słupka i progu prawego w samochodzie powódki, albowiem te elementy również uległy uszkodzeniu w zdarzeniu z dnia 29 marca 2015 r. Wyraźnie stwierdził to biegły powołany w niniejszej sprawie.

Biegły ten dokonał wyceny kosztów naprawy uszkodzeń samochodu powódki A. S. i ustalił, że w tym wypadku, koszt robocizny wyniesie 100,00 zł za godzinę pracy. Przy uwzględnieniu takiej właśnie stawki, koszt robót monterskich, blacharskich i lakierniczych, obejmujących naprawę lub wymianę uszkodzonych w w/w zdarzeniu elementów, przy zastosowaniu do naprawy pojazdu oryginalnych części producenta wynosiłby 31.371,86 zł.

W ocenie Sądu, ustalona przez biegłego wartość naprawy samochodu powódki przy zastosowaniu do naprawy pojazdu oryginalnych części producenta, powiększona o podatek VAT, oddaje rzeczywistą wartość uszczerbku, którego doznała, a co za tym idzie stanowi wartość odszkodowania, którą ubezpieczyciel winien jej wypłacić w celu zrekompensowania doznanej straty.

Tym samym wysokość odszkodowania przyznana powódce A. S. winna wynieść 31.371,86 zł. Tymczasem przyznano i wypłacono powódce, tytułem odszkodowania w związku ze zdarzeniem z dnia 29 marca 2015 r. i uszkodzeniem jej samochodu marki J. jedynie kwotę 24.793,58 zł. Różnica między należnym powódce świadczeniem a kwotą, którą wypłacił ubezpieczyciel wynosi 6.578,28 zł.

Żądana przez powódkę A. S. kwota 5.795,63 zł, jako uzupełnienie nie pokrytego dotychczas odszkodowania za skutki zdarzenia z dnia 29 marca 2015 r., mieści się więc w tej różnicy, co oznacza że żądanie zawarte w pozwie jest w pełni zasadne.

W związku z powyższym, Sąd zasądził w pkt I wyroku od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki A. S. kwotę 5.795,63 zł z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 12 sierpnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach od zasądzonej kwoty orzeczono na podstawie art. 481 § 1 KC. Wierzycielowi należą się bowiem odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia, co wynika wprost z dyspozycji art. 481 § 1 KC. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Należy jedynie w tym miejscu dodać, że z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie zmiana przepisów kodeksu cywilnego, która zmieniła m.in. przepisy dotyczące wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie. Oznacza to, że w zakresie zasądzonych odsetek, do dnia 31 grudnia 2015 r. – będą miały zastosowanie stawki odsetek obowiązujących do tego dnia, według przepisów dotychczasowych (odsetki ustawowe), a w zakresie odsetek od 1 stycznia 2016 r. – według nowych stawek (odsetki ustawowe za opóźnienie), wprowadzonych ustawą z dnia z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 9 listopada 2015 r.).

W zakresie odsetek odpowiedzialność pozwanego powiązać należy z upływem ogólnego terminu 30 dni, określonego w art. 817 § 1 KC, który stanowi, że ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. W niniejszej sprawie wymagalność roszczenia należało jednak dodatkowo powiązać z wydaniem ostatecznej decyzji przez ubezpieczyciela odnośnie przyznanej kwoty świadczenia, co miało miejsce 12 sierpnia 2015 r. Niewątpliwie z dniem zakończenia postępowania likwidacyjnego wymagalna stała się już pełna kwota odszkodowania, zważywszy że postępowanie likwidacyjne trwało ponad ustawowe 30 dni. W związku z tym żądanie odsetek od dnia 12 sierpnia 2015 r. również było zasadne.

Z kolei w pkt II wyroku Sąd rozstrzygnął o kosztach procesu. Sąd zasądził tam od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki A. S. kwotę 2.107,00 zł Na kwotę tę złożyły się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 290,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1.200,00 zł i zaliczka na poczet przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego uiszczona przez powódkę w wysokości 600,00 zł. Łącznie daje to właśnie kwotę 2.107,00 zł. Sąd zasądził tę kwotę w oparciu o art. 98 § 1 KPC, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Natomiast w pkt III wyroku Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 377,94 zł, tytułem pokrycia wydatków. Kwota ta stanowi nie pokryte dotychczas koszty opinii biegłego, które w w/w zakresie wypłacono z sum budżetowych. Powódka bowiem, mimo wezwania do uzupełnienia tych wydatków (k. 178), nie uregulowała tej należności. Pokrycie tych wydatków przez pozwanego wynika zaś z faktu, że strona pozwana ten proces przegrała.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji.