Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Lidia Kopczyńska
Protokolant:	st. sekr. sąd. Jolanta Dziki

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2018 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa Polskiego Banku Spółdzielczego w C.

przeciwko K. M., M. M. (1)

o zapłatę

orzeka

I.  zasądza solidarnie od pozwanych K. M. i M. M. (1) na rzecz powoda Polskiego Banku Spółdzielczego w C. kwotę 17.478,43 zł (siedemnaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt osiem złotych czterdzieści trzy grosze) z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 17.293,64 zł (siedemnaście tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt trzy złote sześćdziesiąt cztery grosze) w wysokości 4 - krotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym jednak nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 8 listopada 2017 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza solidarnie od pozwanych K. M. i M. M. (1) na rzecz powoda Polskiego Banku Spółdzielczego w C. kwotę 4.491,00 zł (cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1030/18

UZASADNIENIE

Powód Polski Bank Spółdzielczy w C., reprezentowany przez radcę prawnego M. H., w pozwie z dnia 20 lutego 2018 r. (data stempla pocztowego na kopercie) wnosił o wydanie nakazu zapłaty z weksla w postępowaniu nakazowym orzekającego solidarny obowiązek pozwanych K. M. i M. M. (1) zapłaty na rzecz powoda kwoty w łącznej wysokości 17478,43 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 8 listopada 2017 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 30 maja 2008 r. pomiędzy K. M. i M. M. (1) a Polskim Bankiem Spółdzielczym w C. została zawarta umowa nr (...) o kredyt na zakup gruntów rolnych – symbol nKZ/01 w ramach rachunku kredytowego (...). Kredyt został udzielony w kwocie 37000 zł z przeznaczeniem na zakup gruntów rolnych w okresie od 30 maja 2008 r. do 28 kwietnia 2023 r. W świetle postanowień umowy pozwani byli zobowiązani do spłaty kredytu w 15 ratach w tym jedna rata w kwocie 50 zł płatna w kwietniu 2010r., druga rata w wysokości 2500 zł płatna 29 października 2010 r. oraz 13 rat po 2500 zł płatne w okresach rocznych począwszy od 31 października 2011 r. do 28 kwietnia 2023 r. . W § 7 umowy zostało ustalone oprocentowanie kredytu zmienne i wynosiło 1,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez NBP w stosunku rocznym, przy czym oprocentowanie w dniu zawarcia umowy wynosiło 9,0%. Ponieważ udzielony kredyt był kredytem nieodnawialnym z dopłatami do oprocentowania ze środków Agencji (...), w umowie ustalono, że odsetki od kredytu będą płatne przez pozwanych w wysokości 0,25 oprocentowania określonego w §7 umowy i przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w pozostałej części w formie dopłat do oprocentowania kredytu, co oznacza, że faktyczna wysokość oprocentowania kredytu dla pozwanych w dniu zawarcia umowy wynosiła 2,25 % w stosunku rocznym, zgodnie z §8 umowy. Wobec stwierdzenia, że pozwani nie opłacili raty kredytu w terminie, powód wezwał pozwanych do spłaty zaległego na dzień 9 sierpnia 2016 r. kapitału wraz z odsetkami bieżącymi oraz odsetkami zapadalnymi w łącznej wysokości 3659,21 zł. Z uwagi na wystąpienie przesłanek określonych w §18 umowy tj. utraty zdolności kredytowej przez pozwanych, w dniu 27 grudnia 2016 r. powód wystosował pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu umowy, które to pismo zostało doręczone pozwanym w dniu 27 grudnia 2017 r. W okresie wypowiedzenia pozwani nie spłacili swego zobowiązania, przez co cały kapitał stał się wymagalny z dniem 23 lutego 2017 r. i powód zaczął naliczać odsetki podwyższone, w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Z uwagi na zwłokę pozwanych w spłacie swojego zobowiązania, powód wypełnił weksel in blanco na kwotę 17478,43 zł, na którą składały się:

- 17293,64 zł tytułem spłaty kredytu z 30 maja 2008 r. nr 489/039/IP/08 o kredyt na zakup gruntów rolnych – symbol nKZ/01 w ramach rachunku kredytowego (...),

- 113,72 zł tytułem odsetek od kredytu,

- 71,07 zł tytułem odsetek naliczanych od kwoty kapitału kredytowego wymagalnego za okres od dnia 23 października 2017 r. do dnia 7 listopada 2017 r.

Ponieważ pozwani do chwili wytoczenia powództwa nie spłacili powyższych należności, powód wnosił o zasądzenie kwoty 17478,43 zł na podstawie art. 69 ust 1 ustawy prawo bankowe wraz z odsetkami od dnia 8 listopada 2017 r., tj. od dnia płatności weksla zgodnie z art. 48 pkt 2 w zw. z art. 103 prawa wekslowego (pozew k. 3-6 akt).

Zarządzeniem z dnia 23 kwietnia 2018 r. Sąd stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i przekazał sprawę do rozpoznania w trybie zwykłym (zarządzenie k. 47 akt).

Pozwani K. M. i M. M. (1), reprezentowani przez radcę prawnego K. O., w odpowiedzi na pozew z dnia 4 października 2018 r. (data stempla pocztowego) wnosili o oddalenie powództwa w całości, wstrzymania wykonania nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym oraz zasądzenia kosztów procesu.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanych wskazał, że pozwana K. M. złożyła powodowi oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu. Podpisując deklarację wekslową i weksel in blanco K. M. była przekonana, że podpisuje umowę o udzielenie kredytu i nie zdawała sobie sprawy z konsekwencji wypełnienia weksla. Ponadto bank w piśmie z dnia 2 lutego 2018 r. oświadczył, że nie będzie dochodzić roszczenia z tytułu zobowiązania wekslowego bowiem dokonał skutecznego zabezpieczenia poprzez ustanowienie hipoteki (odpowiedź na pozew k. 64-65 akt, kserokopia oświadczenia k. 68-69 akt).

W piśmie procesowym z dnia 25 października 2018 r. (data stempla pocztowego) powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

W uzasadnieniu pisma powód wskazał, że ponieważ Sąd nie znalazł podstaw do wydania nakazu zapłaty z weksla, to podstawą dochodzonego roszczenia jest umowa kredytowa, której prawdziwości pozwani nie kwestionowali. Ponieważ pozwani nie wywiązali się z zobowiązań wynikających z umowy kredytowej, pozwani ponoszą odpowiedzialność w postaci obowiązku zapłaty kapitału wraz z odsetkami i innymi należnościami ubocznymi. Tym samym powód wnosi o zasądzenie kwoty 17478,43 zł z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 17293,64 zł (pismo k. 76-79 akt, oświadczenie k. 83 akt).

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 maja 2008 r. powód Polski Bank Spółdzielczy w C. zawarł z pozwanymi K. M. i M. M. (1) umowę nr (...) o kredyt na zakup gruntów rolnych – symbol nKZ/01 w ramach rachunku kredytowego (...). Kredyt został udzielony w kwocie 37000 zł z przeznaczeniem na zakup gruntów rolnych w okresie od 30 maja 2008 r. do 28 kwietnia 2023 r. Przedmiotem kredytowania był zakup gruntów rolnych o pow. 2,5899 ha położonych w gminie S.. W świetle §11 umowy pozwani byli zobowiązani do spłaty kredytu w 15 ratach w tym jedna rata w kwocie 50 zł płatna do 30 kwietniu 2010r., druga rata w wysokości 2500 zł płatna do 29 października 2010 r. oraz 13 rat po 2500 zł płatne w okresach rocznych począwszy od 31 października 2011 r. do 28 kwietnia 2023 r. . W § 7 umowy zostało ustalone oprocentowanie kredytu zmienne i wynosiło 1,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez NBP w stosunku rocznym, przy czym oprocentowanie w dniu zawarcia umowy wynosiło 9,0%. Ponieważ udzielony kredyt był kredytem nieodnawialnym z dopłatami do oprocentowania ze środków Agencji (...), w umowie ustalono, że odsetki od kredytu będą płatne przez pozwanych w wysokości 0,25 oprocentowania określonego w §7 umowy i przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w pozostałej części w formie dopłat do oprocentowania kredytu, co oznacza, że faktyczna wysokość oprocentowania kredytu dla pozwanych w dniu zawarcia umowy wynosiła 2,25 % w stosunku rocznym, zgodnie z §8 umowy. W § 18 umowy została przewidziana możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy w przypadku zaistnienia przesłanek wymienionych w umowie, w szczególności: utraty zdolności kredytowej przez kredytobiorcę, nieterminowe regulowanie rat i odsetek od kredytu, wszczęcie egzekucji wobec kredytobiorców przez innych wierzycieli, odmowy sporządzenia operatu szacunkowego nieruchomości (dowód: kserokopia umowy k. 21-27 akt).

W celu zabezpieczenia roszczenia M. M. (1) i K. M. złożyli weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową (dowód: deklaracja wekslowa k. 15 akt, weksel k. 16 akt).

Wobec stwierdzenia, że pozwani nie opłacili raty kredytu w terminie, powód wezwał pozwanych do spłaty zaległego na dzień 9 sierpnia 2016 r. kapitału wraz z odsetkami bieżącymi oraz odsetkami zapadalnymi w łącznej wysokości 3659,21 zł. (dowód: wezwanie k. 31-32 akt).

Z uwagi na wystąpienie przesłanek określonych w §18 umowy tj. utraty zdolności kredytowej przez pozwanych, nieterminowe regulowanie rat i odsetek od kredytu, wszczęcie egzekucji wobec kredytobiorców przez innych wierzycieli, odmowy sporządzenia operatu szacunkowego nieruchomości, w dniu 27 grudnia 2016 r. powód wystosował pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu umowy, które to pismo zostało doręczone pozwanym w dniu 4 stycznia 2017 r. (dowód: pismo k. 33-34 akt).

W okresie wypowiedzenia pozwani nie spłacili swego zobowiązania, przez co cały kapitał stał się wymagalny z dniem 23 lutego 2017 r. i powód zaczął naliczać odsetki podwyższone, w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Z uwagi na zwłokę pozwanych w spłacie swojego zobowiązania, powód wypełnił weksel in blanco na kwotę 17478,43 zł, na którą składały się:

- 17293,64 zł tytułem spłaty kredytu z 30 maja 2008 r. nr 489/039/IP/08 o kredyt na zakup gruntów rolnych – symbol nKZ/01 w ramach rachunku kredytowego (...),

- 113,72 zł tytułem odsetek od kredytu,

- 71,07 zł tytułem odsetek naliczanych od kwoty kapitału kredytowego wymagalnego za okres od dnia 23 października 2017 r. do dnia 7 listopada 2017 r. (dowód: weksel k. 16 akt).

W dniu 26 stycznia 2018 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg nr 7/2018 r. Z wyciu tego wynika płatne i wymagalne zadłużenie dłużników na dzień wystawienia wyciągu, na które składają się: należność główna w kwocie 17293,64 zł i odsetki zapadłe i karne według stanu na dzień 7 listopada 2017 r. w kwocie 184,79 zł (dowód: wyciąg k. 35 akt).

Do chwili wytoczenia powództwa pozwani nie spłacili powyższych należności ( bezsporne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy.

Powyższe okoliczności faktyczne, tj. fakt zawarcia umowy i nie spłacenia należności w całości zgodnie z warunkami umowy nie były między stronami sporne.

W niniejszej sprawie, na podstawie art. 232 k.p.c. zdanie drugie, Sąd dopuścił dowód z dokumentów złożonych w trakcie postępowania. Fakt istnienia tych dokumentów wynikał już z dołączonych do pozwu dokumentów. Prawdziwość dokumentów nie było przez pozwanych kwestionowana, ani nie budzi wątpliwości. Sąd uwzględnił wszystkie dokumenty dołączone do pozwu i złożone przez powoda. Przedłożone dokumenty rzeczywiście były sporządzone, a w ich treść nie ingerowano, nie były przerabiane. W tej sytuacji Sąd uznał, iż dołączone dokumenty stanowią uzupełnienie dowodów stanowiących załącznik do pozwu i dlatego mogą stanowić podstawę do wydania w sprawie rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Powód Polski Bank Spółdzielczy w C. zawarł domagał się zasądzenia solidarnie od pozwanych K. M. i M. M. (1) kwoty stanowiącej równowartość niespłaconego przez nich kredytu powiększonego o odsetki i koszty na podstawie łączącej strony umowy kredytowej, a nie weksla in blanco.

Podstawą prawną działań powoda były zatem przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72 poz. 665 z późn. zm.). Zgodnie z art. 69 ust. 1 tej ustawy, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszej sprawie bezspornym był fakt zawarcia umowy kredytowej. Po podpisaniu umowy pozwani spłacili część zobowiązania, a wobec zaprzestania terminowej spłaty, Bank wypowiedział umowę i wezwał do spłacenia pozostałej kwoty kapitału wraz z odsetkami i kosztami.

Na chwilę wypowiedzenia umowy wymagalne roszczenie wynosiło 17478,43 zł, na które składała się należność główna 17293,64 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 8 listopada 2017 r. oraz skapitalizowane odsetki zapadłe i karne liczone na dzień 7 listopada 2017 r. w kwocie 184,79 zł.

Jak wskazano powyższej pozwani K. M. i M. M. (1) po wytoczeniu powództwa nie spłacili na rzecz powoda żadnej z dochodzonych kwot.

Zgodnie zatem z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (§ 2). Natomiast zgodnie z art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

Mając na uwadze treść umowy kredytu, treść powyżej cytowanych przepisów oraz oświadczenia powoda dot. skapitalizowanych odsetek naliczanych od należności głównej do dnia 7 listopada 2017 r., żądanie zasądzenia kwoty 17478,43 zł należało uznać za zasadne i uwzględniając je Sąd zasądził je w pkt I sentencji wyroku z odsetkami od kwoty roszczenia głównego w kwocie (...).64 zł tj. od dnia ustalenia zaległości, zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach procesu orzeczono w pkt II sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 k.p.c.. Zgodnie z powołanym artykułem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W niniejszej sprawie należało uznać za przegrywającego sprawę stronę pozwaną, bowiem to roszczenie powoda zostało uwzględnione w całości. Na koszty składają się: opłata sądowa od pozwu, którą uiścił powód – 874 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł oraz należność pełnomocnika powoda w kwocie 3600 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat radców prawnych (Dz.U. 2018 poz. 265).

Z powyższych względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)