Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wystąpił w dniu 23 marca 2018 r. ( data stempla operatora pocztowego ) do Sądu Rejonowego w Ciechanowie z pozwem o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej B. J. kwoty 283,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wnosił o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 13 kwietnia 2018 r. w postępowaniu upominawczym, w sprawie I Nc 648/18, Sąd Rejonowy w Ciechanowie uwzględnił powództwo w całości.

Pozwana B. J. w ustawowym terminie złożyła sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, powoływała się na trudną sytuację finansową.

Powód w dniu 12 października 2018 r. złożył odpowiedź na sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym podtrzymywał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 lipca 2014 r. B. J. zawarła z W..pl sp. z.o.o. z siedzibą w W. umowę ramową pożyczki nr. (...). Pożyczkodawca wypłacił pozwanej kwotę 550,00 zł. Strony ustaliły okres spłaty w ciągu 60 dni, w terminie do dnia 26 września 2014 r. (dowód potwierdzenie wypłaty k. 51 v).

W..pl sp. z.o.o. z siedzibą w W. umową sprzedaży wierzytelności z dnia 1 grudnia 2017 r. zbyła przedmiotową wierzytelność na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. ( umowa wraz z załącznikami k. 17 – 25, zawiadomienie k. 41 ).

B. J. nie spłacała zadłużenia zgodnie z umową. Nowy wierzyciel (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. w dniu 13 grudnia 2017 r. wystosował wobec pozwanej wezwanie do zapłaty na kwotę 279,22 zł (na co składały się elementy składowe tej sumy: należność główna oraz naliczone odsetki), w nieprzekraczalnym terminie 7 dni, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dokumentów, a w szczególności: ramowej umowy pożyczki ( k. 43-53), umowy sprzedaży wierzytelności wraz z załącznikami ( k. 17-25 ), zawiadomienia ( k. 41 ). Powyższe dowody są w pełni wiarygodne; żadna ze stron w toku procesu nie kwestionowała ich mocy dowodowej. Podkreślić należy, że pozwana nie kwestionowała zawarcia umowy ramowej pożyczki.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy podkreślić, iż w związku z prawidłowym wniesieniem sprzeciwu przez pozwaną, nakaz zapłaty z dnia 13 kwietnia 2018 r. stracił moc stosownie do treści art. 505 § 1 k.p.c.

Powództwo (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. nie zasługuje na uwzględnienie. Powód wykazał w toku procesu, że nabył skutecznie na podstawie umowy przelewu wierzytelności, wierzytelność przysługującą pierwotnie W..pl sp. z o.o. w W. w stosunku do pozwanej B. J.. Zgodnie z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią ( przelew ), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Zgodnie art. 511 k.c. jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelności powinien być również pismem stwierdzony. W razie cesji wierzytelności, na nabywcę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, wszystkie właściwości, przywileje i braki, a więc ustawodawca zakłada identyczność wierzytelności cesjonariusza z wierzytelnością cedenta ( art. 509 § 2 k.c. ). Co do zasady, nabywca wstępuje w sytuację prawną cedenta, w tym również w zakresie przedawnienia.

Zgodnie z art. 117 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia. Przepis art. 117 § 2 ¹ k.c. który wszedł w życie w dniu 9 lipca 2018 r. i zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, i który ma zastosowanie również do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stanowi, iż po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi.

Oznacza to, że rozpoznając sprawę przeciwko konsumentowi sąd ma obowiązek z urzędu badać czy roszczenie nie uległo przedawnieniu.

W niniejszej sprawie pozwaną B. J. uznać należy za konsumenta, bowiem zgodnie z art. 22 ¹ k.c. za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Terminy przedawnienia wskazane zostały w art. 118 k.c. zgodnie z którym jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat sześć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Wskazane terminy przedawnienia mają charakter ogólny i znajdują zastosowanie, jeżeli przepisy szczególne nie przewidują innego terminu przedawnienia. Stosownie zaś do art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że na podstawie umowa ramowej pożyczki nr. (...) z dnia 28 lipca 2014 r. strony ustaliły termin spłaty pożyczki do dnia 26 września 2014 r., a zatem z dniem 27 września 2014 r. roszczenie stało się wymagalne. Z tym dniem rozpoczął się bieg przedawnienia roszczenia. Tym samym stwierdzić należy, że przedawnienie roszczenia nastąpiło z dniem 27 września 2017 r., a zatem przed wytoczeniem powództwa. W ocenie Sądu, w sprawie ma zastosowanie trzyletni termin przedawnienia. Pierwotny wierzyciel W..pl sp. z.o.o. w W., który zawarł z pozwaną B. J. ramową umowę pożyczki nr. (...) z dnia 28 lipca 2014 r. i któremu przedmiotowa wierzytelność pierwotnie przysługiwała, jest przedsiębiorcą, a wierzytelność ta była związana z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej.

W myśl art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Jako przykład czynności procesowych, przerywających bieg przedawnienia, wskazuje się m.in. złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności sądowemu lub pozasądowemu tytułowi egzekucyjnemu ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2004 r. w sprawie II CK 276/04 ), a także nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004 r. w sprawie III CZP 101/03 ).

Bezspornym jest w niniejszej sprawie, że powód przed wytoczeniem powództwa nie podjął żadnych czynności skutkujących przerwaniem biegu przedawnienia.

Uznać więc należy, że w dacie wytoczenia powództwa tj. 23 marca 2018 r., roszczenie było przedawnione stosownie do art. 118 k.c.

W związku z powyższym Sąd oddalił powództwo w całości.

ZARZĄDZENIE

(...)