Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ciechanowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2025 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Lidia Grzelak

Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Wojciechowska

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2025 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. w W.

przeciwko K. A.

o zapłatę 44104,03 zł

I zasądza od pozwanej K. A. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 37134,03 zł ( trzydzieści siedem tysięcy sto trzydzieści cztery złote trzy grosze ), z tym że kwotę 32623,23 zł ( trzydzieści dwa tysiące sześćset dwadzieścia trzy złote dwadzieścia trzy grosze ) z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od dnia 9 lutego 2024 r. do dnia zapłaty;

II w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III zasądza od pozwanej K. A. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 5693,00 zł ( pięć tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt trzy złote ) tytułem zwrotu części kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kwotę 3617,00 zł ( trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 399/24

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2024 r. ( data stempla operatora pocztowego ) powód (...) Bank (...) S.A. w W. wystąpił do Sądu Rejonowego w Ciechanowie z pozwem przeciwko K. A., wnosząc o zasądzenie kwoty 44104,03 zł, z tym że kwoty 39593,23 zł wraz z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od dnia 31 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty. Ponadto powód wnosił o zasądzenie zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozew wniesiony w dniu 18 lipca 2024 r. do Sądu Rejonowego w Ciechanowie stanowi kontynuację postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym na skutek pozwu wniesionego przez stronę powodową w dniu 9 lutego 2024 r., a zakończonego na skutek wniesienia sprzeciwu przez pozwaną, postanowieniem o umorzeniu postępowania z dnia 19 kwietnia 2024 r. ( VI Nc-e (...) ).

Pozwana K. A. w odpowiedzi na pozew wnosiła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwana kwestionowała roszczenie powoda co do zasady, jak i wysokości. Potwierdziła fakt zawarcia umowy między stronami, jednak wskazała że cały czas spłaca zadłużenie w ustalonej kwocie.

W dniu 14 listopada 2024 r. Sąd wezwał pełnomocnika powoda o sprecyzowanie jak zaliczono wpłaty pozwanej K. A. dokonane w dniach: 3 lipca 2024 r. – 650,00 zł, 6 sierpnia 2024 r. – 620,00 zł, 2 września 2024 r. – 620,00 zł, 6 października 2024 r. – 620,00 zł, 6 listopada 2024 r. – 620,00 zł oraz ewentualnych spłat dokonanych w grudniu 2024 r. oraz w styczniu 2025 r. – zaznaczając, że informacje należy przesłać po 10 stycznia 2025 r. pod rygorem uznania, że wskazane wpłaty zostały zaliczone na poczet należności głównej.

Pełnomocnik powoda pismem procesowym z dnia 13 stycznia 2025 r. potwierdził fakt dokonania zadeklarowanych wpłat przez pozwaną na poczet zadłużenia. Potwierdził, że K. A. dokonała ponadto wpłat w dniu 9 grudnia 2024 r. w kwocie 620,00 zł oraz w dniu 8 stycznia 2025 r. w kwocie 620,00 zł. Wyjaśnił ponadto, że wpłaty dokonywane przez pozwaną z tytułu spłaty kredytu zostały zaliczone przez powoda na spłatę zadłużenia zgodnie z § 11 umowy, w następującej kolejności: prowizje i opłaty, odsetki od zadłużenia przeterminowanego, odsetki zapadłe (zaległe), zadłużenie przeterminowane, z tytułu kredytu, odsetki bieżące, zadłużenie z tytułu skapitalizowanych odsetek, zadłużenie z tytułu kredytu. Powód wskazał ponadto, że dokonane wpłaty nie pomniejszyły kwoty kapitału i odsetek dochodzonych w niniejszym postępowaniu.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Ciechanowie postanowieniem z dnia 20 lutego 2025 r. oddalił wniosek pozwanej K. A. o zwolnienie od kosztów sądowych.

W toku procesu, strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 maja 2016 r. pomiędzy K. A. a (...) Bank (...) S.A. w W. została zawarta umowa kredytu nr (...). Kredyt z przeznaczeniem na konsolidację zadłużenia został udzielony w kwocie 90523,76 zł. Całkowity koszt kredytu ustalony został na kwotę 45570,11 zł, a całkowita kwota do zapłaty wynosiła – 136093,87 zł. Rzeczywista roczna stopa oprocentowania ustalona została w wysokości 11,83 %. Ponadto przy wypłacie kwoty kredytu, K. A. zobowiązana została do zapłaty prowizji w kwocie 4517,14 zł. Wypłata kredytu nastąpiła w dniu 30 maja 2016 r. w kwotach: 29545,92 zł przelewem na rachunek bankowy nr (...) w (...) oraz 60977,84 zł przelewem na rachunek bankowy (...). Kapitał miał zostać spłacony w 96 ratach miesięcznych liczonych według formuły annuitetowej, a odsetki miały zostać spłacone w ratach miesięcznych w wysokości i terminach określonych w planie spłaty. W przypadku nie spłacenia raty w terminie (...) Bank (...) S.A. w W. pobierała będzie od kwoty zaległej raty odsetki według zmiennej stopy procentowej zadłużenia przeterminowanego, która odpowiada aktualnej wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie. W następnym dniu po upływie ostatniego dnia terminu wypowiedzenia całe zadłużenie z tytułu udzielonego kredytu wraz z odsetkami i należnymi opłatami staje się zadłużeniem przeterminowanym i wymagalnym. Od całego zadłużenia przeterminowanego i wymagalnego z tytułu udzielonego kredytu, z wyłączeniem kwoty należnych odsetek oraz opłat i prowizji bank będzie naliczał i pobierał odsetki maksymalne za opóźnienie ( umowa k. 12 - 18, potwierdzenie wypłaty kredytu k. 41 ).

W dniu 21 lutego 2022 r. (...) Bank (...) S.A. w W. zawarła z K. A. ugodę w ramach restrukturyzacji zadłużenia. Całkowita kwota do zapłaty w dniu zawarcia ugody wynosiła 69402,37 zł, w tym z tytułu kapitału - 40811,04 zł oraz odsetek - 28591,33 zł. Rzeczywista roczna stopa oprocentowania została ustalona w wysokości 10,62 %. Spłata miała zostać dokonana w 139 miesięcznych ratach, płatnych do dnia 28 sierpnia 2033 r. Od całego zadłużenia przeterminowanego i wymagalnego, z wyłączeniem kwoty należnych odsetek, kosztów, prowizji i opłat, za każdy dzień opóźnienia w spłacie, bank będzie pobierał od kwoty zaległości odsetki maksymalne za opóźnienie ( ugoda k. 19 - 28, plan spłaty k. 148 - 151 ).

Pismem z dnia 30 stycznia 2023 r. (...) Bank (...) S.A. wystosowała wobec K. A. wezwanie do zapłaty spłaty zadłużenia, które na dzień 30 stycznia 2023 r. wynosiło 1248,00 zł, w tym: kapitał ( w tym odsetki skapitalizowane ) – 354,24 zł, odsetki – 888,27 zł, odsetki od zaległego kapitału i odsetek skapitalizowanych – 5,49 zł ( wezwanie do zapłaty k. 29 )

Następnie w dniu 3 lipca 2023 r. bank wypowiedział K. A. warunki spłaty zobowiązań wynikających z umowy nr (...) określone w ugodzie z dnia 21 lutego 2022 r. w związku z brakiem spłaty zadłużenia. Na dzień sporządzenia wypowiedzenia zadłużenie wymagalne wynosiło 2383,26 zł, w tym kapitał – 1024,31 zł ( w tym odsetki skapitalizowane ), odsetki – 1338,61 zł, odsetki od zaległego kapitału i odsetek skapitalizowanych – 20,34 zł. Natomiast całe zadłużenie z tytułu przedmiotowej umowy wynosiło 41353,00 zł, w tym: kapitał ( w tym odsetki skapitalizowane ) w kwocie 39593,23 zł, odsetki w kwocie 1759,77 zł. Pismo o wypowiedzeniu umowy ( ugody ) K. A. otrzymała w dniu 21 lipca 2023 r. ( wypowiedzenie umowy –ugody k. 30, zwrotne potwierdzenie odbioru k. 31 ).

K. A. nie spłaciła w całości zadłużenia z tytułu umowy kredytu ( szczegółowe rozliczenie umowy – wydruk k. 158 – 164 ).

K. A. dokonała ponadto następujących spłat na poczet zadłużenia po wytoczeniu powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym: 4 czerwca 2024 r. w kwocie 650,00 zł, 9 maja 2024 r. w kwocie 650,00 zł, 2 kwietnia 2024 r. w kwocie 650,00 zł, 1 marca 2024 r. w kwocie 650,00 zł, 3 lipca 2024 r. w kwocie 650,00 zł, 6 sierpnia 2024 r. w kwocie 620,00 zł, 2 września 2024 r. w kwocie 620,00 zł, 6 października 2024 r. w kwocie 620,00 zł, 6 listopada 2024 r. w kwocie 620,00 zł, 9 grudnia 2024 r. w kwocie 620,00 zł oraz 8 stycznia 2025 r. w kwocie 620,00 zł ( dowody wpłat: k. 88, k. 89, k. 90, k. 91, k. 85, k. 86, k. 87, k. 112, k. 146 ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dołączonych do akt sprawy: dokumentacji bankowej, potwierdzenia spłat w formie dokumentowej, jak również zeznań pozwanej K. A. ( k. 112-113 ), dotyczących spłaty kredytu oraz sytuacji rodzinnej i majątkowej.

Wbrew twierdzeniom strony pozwanej skuteczne wypowiedzenie umowy zostało potwierdzone przedłożonym przez powoda dokumentem wypowiedzenia i zwrotnym potwierdzeniem odbioru przez pozwaną.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że powód (...) Bank (...) S.A. w W., w zakresie w jakim zawarł z pozwana K. A. umowę kredytu konsolidacyjnego nr (...) oraz zawartą do tej umowy w dniu 21 lutego 2022 r. umowę ugody jest profesjonalistą, zaś pozwana K. A. – konsumentem w rozumieniu przepisu art. 22 ¹ kc. Bank prowadzi działalność gospodarczą polegającą m. in. na udzielaniu kredytów. Zatem to na banku ciąży obowiązek takiego ukształtowanie procedury postępowania, aby wykazać - na wypadek sporu - wszystkie niezbędne elementy związane nie tylko z zawarciem umowy ale również z jej wypowiedzeniem.

Roszczenie powoda (...) Bank (...) S.A. w W. zasługuje w przeważającej części na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności, Sąd pragnie wskazać, że bezspornym w niniejszej sprawie był fakt zawarcia przez strony umowy kredytu konsolidacyjnego, a następnie ugody do tej umowy. Bank wypełnił swój obowiązek wynikający z zawartej umowy i przekazał pozwanej do dyspozycji kwotę kredytu w dniu 30 maja 2016 r. na warunkach wskazanych w umowie, co zostało potwierdzone stosownym dokumentem. Strona powodowa, na której ciążył ciężar dowodowy wykazała, że pozwana nie dokonała spłaty zadłużenia w całości, wobec czego Bank wypowiedział jej umowę. Wypowiedzenie umowy było skuteczne, bowiem przedłożone zostało potwierdzenie odbioru tego dokumentu przez K. A. z dnia 21 lipca 2023 r.

Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe stanowi, iż przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Stosownie zaś do art. 78 a cyt. ustawy, jej przepisy stosuje się do umów kredytu i pożyczki pieniężnej, zawieranych przez bank zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie. Z definicji kredytu wynika zatem, że kredytobiorca ma prawo korzystać z przekazanej mu kwoty przez czas oznaczony w umowie. Wcześniejszy zwrot kredytu jest możliwy w przypadku powstania okoliczności uprawniających do wypowiedzenia kredytu i skutecznego dokonania takiego wypowiedzenia przez bank.

Stosownie do treści art. 232 kpc, strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

W tej sytuacji to na banku spoczywał obowiązek wykazania wymagalności roszczenia.

Powód (...) Bank (...) S.A. w W. wykazał, że kredyt został skutecznie postawiony w stan wymagalności, gdyż w dniu 30 stycznia 2023 r. wystosowano wobec pozwanej wezwanie do zapłaty, a następnie skuteczne doręczono K. A. wypowiedzenie warunków spłaty kredytu określone w umowie ugody. Zgodnie bowiem z art. 75 lit. c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, jeżeli kredytobiorca opóźnia się ze spłatą zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu, bank wzywa go do dokonania spłaty, wyznaczając termin nie krótszy niż 14 dni roboczych ( ust. 1 ). W wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, bank informuje kredytobiorcę o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia ( ust. 2 ). Uznać zatem należy, że wezwanie do zapłaty kredytobiorcy oraz poinformowanie do o możliwości restrukturyzacji zadłużenia, są obligatoryjnym elementem, wymaganym dla prawidłowości skutecznego wypowiedzenia umowy.

Powód w wezwaniu do zapłaty nie informował pozwanej o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia, bowiem K. A. skorzystała już z tego prawa, zawierając z powodem w dniu 21 lutego 2022 r. umowę ugody określającą zmianę warunków spłaty kredytu konsolidacyjnego nr (...) z dnia 27 maja 2016 r. Wobec tego, że pozwana nie dotrzymała nowych warunków spłaty zadłużenia powód wezwał ją do zapłaty, a następnie wypowiedział jej umowę. Do kręgu przypadków uprawniających kredytodawcę do wypowiedzenia umowy kredytu jest nieregulowanie przez kredytobiorcę w terminie zobowiązań wynikających z umowy kredytu. Do kwestii wypowiedzenia umowy kredytu nawiązuje również art. 75c ust. 1 prawa bankowego stanowiąc, że w razie gdy kredytobiorca opóźnia się w spłacie zobowiązania wynikającego z kredytu bank jest zobowiązany do wezwania go dokonania spłaty, w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych. Normatywna zawartość tej regulacji nie pozwala żywić wątpliwości, że stosuje się ją w trakcie obowiązywania umowy kredytu, a nie po jej rozwiązaniu. Na dopuszczalność wypowiedzenia umowy kredytu z powodu nieregulowania zobowiązania pieniężnego z niej wynikającego, winno się spojrzeć w takiej sytuacji poprzez pryzmat art. 75c ust. 1 prawa bankowego. Warunkiem skutecznego wypowiedzenia kredytu - przed złożeniem oświadczenia woli w tym przedmiocie - jest uprzednie zastosowanie przez bank procedury wynikającej z art. 75c ust. 1 tego prawa. Wobec skutecznego wypowiedzenia umowy pozwanej, powód wykazał wymagalność roszczenia objętego pozwem, do czego był zobowiązany z mocy art. 6 kc.

Mając na uwadze wskazany przez powoda (...) Bank (...) S.A. w W. stan faktyczny i wysokość dochodzonego roszczenia, Sąd stwierdził, powództwo powinno zostać uwzględnione w przeważającej części. W ocenie Sądu strona powodowa skuteczne wykazała, że K. A. nie dokonała spłaty całości zadłużenia wynikającego z zawartej umowy ugody określającej warunki spłaty kredytu konsolidacyjnego. Wobec skutecznego wypowiedzenia pozwanej umowy, roszczenie stało się wymagalne. Jednak po wytoczenia powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym tj. po dniu 9 lutego 2024 r. pozwana dokonała jeszcze następujących spłat na poczet zadłużenia w łącznej kwocie 6970,00 zł ( 650 + 650 + 650 + 650 + 650 + 620 + 620 + 620 + 620 + 620 + 620 = 6970 ). Strona powodowa potwierdziła, że wpłaty te zostały dokonane, wskazując że zostały one zaliczone zgodnie z § 11 umowy, nie wskazując konkretnie w jaki sposób. Powód wskazał ponadto, że wpłaty te nie pomniejszyły kwoty kapitału i odsetek dochodzonych przez (...) Bank (...) S.A. w W. w niniejszym postępowaniu. Wobec niesprecyzowania jak powód zaliczył wpłaty dokonane przez pozwaną po 9 lutego 2024 r., Sąd uznał, że powinny one zostać zaliczone na poczet należności głównej zgodnie z pouczeniem skierowanym do powoda z dnia 14 listopada 2024 r. Wskazany przez powoda § 11 umowy, określa kolejność zaliczenia wpłat, w tym – jak wskazano powyżej - prowizje i opłaty, odsetki od zadłużenia przeterminowanego, odsetki zapadłe (zaległe), zadłużenie przeterminowane, z tytułu kredytu, odsetki bieżące, zadłużenie z tytułu skapitalizowanych odsetek, zadłużenie z tytułu kredytu. Jak wynika natomiast z treści ugody z 21 lutego 2022 r. zawartej w ramach restrukturyzacji umowy z dnia 27 maja 2016 r., w dacie jej zawierania stan zadłużenia pozwanej K. A. wynosił 41184,41 zł, w tym kapitał - 40811,04 zł oraz odsetki – 373,37 zł, zaś całkowita kwota do zapłaty wyniosła 69402,37 zł, w tym 40811,04 zł – kapitał oraz 28591,33 zł – odsetki. Z treści ugody nie wynika natomiast aby pozwana K. A. była zobowiązana do ponoszenia innych należności, w szczególności prowizji i opłat. Powód, pomimo wezwania nie przedstawił szczegółowego rozliczenia dokonanych przez pozwaną wpłat po wytoczeniu powództwa w elektronicznym postępowania upominawczym. Z tych względów, sąd dokonał ich rozliczenia zgodnie z doręczonym powodowi pouczeniem zawartym w wezwaniu do przedstawienia szczegółowego rozliczenia wpłat pozwanych dokonanych po dniu 9 lutego 2024 r., zaliczając je na poczet należności głównej.

Powód domagał się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz kwoty 44104,03 zł. Po odliczeniu wpłat dokonanych przez pozwaną po wytoczeniu powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym w łącznej wysokości 6970,00 zł zaliczonych na poczet zadłużenia, Sąd uznał że do zapłaty pozostaje kwota 37134,03 zł. W umowie kredytowej, jak również umowie ugody zastrzeżono, że w przypadku braku terminowej spłaty, od zaległej raty kredytu pobierane będą odsetki maksymalne za opóźnienie. Wobec zaliczenia dokonanych przez pozwaną wpłat po wytoczeniu powództwa na poczet należności głównej, sąd od kwoty kapitału wskazanej w pozwie tj. 39593,23 zł odliczył kwotę 6970,00 zł i uzyskał 32623,23 zł. Od kwoty tej naliczone zostały odsetki maksymalne za opóźnienie.

W związku z powyższym, Sąd w pkt I wyroku zasądził od pozwanej K. A. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 37134,03 zł, z tym że kwotę 32623,23 zł z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od dnia 9 lutego 2024 r. do dnia zapłaty. Odsetki zostały naliczone przez Sąd od daty wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, gdyż naliczanie ich od wskazanej przez powoda daty 31 stycznia 2024 r. nie zostało przez niego uzasadnione, nie wynika także z przedłożonych do akt sprawy dokumentów.

W pozostałym zakresie w pkt II oddalił powództwo jako niezasadne.

O zwrocie kosztów procesu przez pozwaną na rzecz powoda, Sąd orzekł stosownie do art. 100 kpc. Sąd w pkt III wyroku zasądził od pozwanej K. A. zwrot części kosztów procesu w kwocie 5693,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, zgodnie z dyspozycją art. 98 § 1 ¹ kpc. Na kwotę tą składają się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 2076,00 zł od uwzględnionej części powództwa, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3600,00 zł. Wskazując jednocześnie, iż koszty zastępstwa procesowego Sąd ustalił na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.